Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
"Welnu," zeide mamsel Westphalen, "laat hem begaan! Hij is een wonderlijke oude man, maar hij meent het goed. Maar, Mijnheer Droi, kom nu binnen, en ontdooi een beetje in mijne kamer, want bij dit nare, griezelige weêr kan een mensch het hart in zijn lijf bevriezen." Mijnheer Droi ging dan ook mede, en toen zij nauwelijks gezeten waren, kwam Frits Sahlmann binnen.
't Is te erg van u, Geoffrey," ging zij, met toenemende wreveligheid, voort, "als ge weet, dat ik mij in ons ellendig, armoedig leven moet schikken, dat ge elke gelegenheid waarneemt om u onaangenaam te maken bij de menschen, die ik raadzaam acht bij ons te noodigen. Pas ben ik uit een aangename omgeving in deze nare woning terug, of het eerste wat ge doet, is twist te zoeken.
En hoe ongemakkelijk zaten haar al die nare, rare machines met ontelbare baleinen en wat was het verschrikkelijk om telkens weer de juffrouw te hooren zeggen: "Ziet u mevrouw, van boven past dit heel goed, maar de jongejuffrouw is wat heel breed om het middel en de heupen." De arme "jongejuffrouw" had op het laatst een gevoel alsof ze een mismaakt schepsel was!
"Ga, mijn kind," sprak Robrecht, "dit zal wel vergaan." Hij bleef bij de gedachte dat de nare uitdrukking van des jonkers wezenstrekken zijn dochter verschrikt had, doch hij bedroog zich grotelijks. Machteld was een eenvoudige maagd van zestien jaar. Nooit had zij de liefde gekend en wist nog niet recht wat dit woord betekende.
Het jaar, waarin Frerik vrij van den dienst bleef, liep snel voorbij. De tabaksbouw werd goed ten einde gebracht, en het geld met dankbaarheid ontvangen; doch, tevens brak ook spoedig het tijdstip aan, waarin Frerik het erf zou verlaten, om in 't soldatenpak gestoken, het vaderland te dienen. 't Was 'en nare dag, die laatste dat Frerik nog thuis was.
Lien was nu nog dankbaarder, nog meer verrast, nog gelukkiger bij elk pakje, dat ze ontvouwde. Bij de apothéose, het hoofdcadeau pakte ze me hartelijk en zei: "Het ware zulke nare dagen, de laatste, maar ik heb de straf wel verdiend. Ik zal voortaan oprecht zijn." Lien heeft woord gehouden. Ze is nu werkelijk een allerliefst meisje geworden.
Hij ging de markt over en maakte een' kleinen omweg over eene hoeve, waar de pachter Nahmaker uit het hoekvenster zijne paarden nakeek, die de Franschen uit zijn stal hadden gehaald. "Goeden morgen, mijnheer Herse!" zeide de pachter; "lieve Hemel, wat is 't een nare tijd!" "Stil!" zeide oom Herse, en hij ging verder. Achter de schuur op de hoeve ontmoet hem de draaier Zwaardveger.
"Wat een menschen hebben die ondeugende dieven al ongelukkig gemaakt!" dacht Tom. "Maar die kist daar, die ik zoo goed ken, die zul jullie niet houden. Dat is de kist van mijn' vader." Ja, wezenlijk, daar stond de kist. "Kon ik haar maar dadelijk meenemen," dacht Tom, "dan bleef ik geen uur langer in dit nare huis. Maar dat gaat nu eenmaal niet.
"Ja, 't was een nare droom," zei Nel, nog rillend bij de herinnering. "Vertel hem nu maar; zoo onder het vastmaken van mijn knooplaarzen bestaat er niet veel kans, dat ik hem verder droomen zal." "Ja," zei Nel, zich bezinnend, "ik droomde van koeien, die op mij af kwamen en en verder weet ik werkelijk niet meer." "Dat dacht ik wel.
Nog eens: arme Flitz! welk een verandering! Arme Flitz, toen vooral, want voor de eerste maal van zijn leven bromde hij een verwensching tusschen de tanden, een nare verwensching waar nog een leelijke vloek op volgde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek