Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 mei 2025
»Wat beteekent dat alles?« vroeg Rose. »'t Is de waarheid, juffrouw, al komt 't uit mijn mond,« antwoordde Nancy. »Toen zei hij met eenige vloeken, die in mijn ooren gewoon klinken, maar vreemd in de uwe, dat, als hij zijn haat bot kon vieren door den jongen het leven te benemen zonder zichzelf in gevaar te brengen, hij 't zeker doen zou; maar nu dat niet kon, zou hij wel zorgen bij elke verandering in zijn leven op zijn weg te komen en als hij voordeel dacht te hebben van zijn geboorte en zijn geschiedenis, kon hij hem nog kwaad genoeg doen.
»Het is koud, Nancy-lief,« zei de Jood, terwijl hij zijn beenige handen boven het vuur warmde. »'t Is of 't door je heen gaat,« voegde de oude man er bij, over zijn zij strijkend. »'t Mag wel zoo scherp als een boor zijn als 't door jouw ribbekast heengaat,« zeide Mr. Sikes. »Geef hem wat te drinken, Nancy. Alle duivels, maak voort.
Bill, Bill, terwille van de lieve God, terwille van jezelf, van mij, houd op, eer je mijn bloed vergiet! Ik ben je trouw geweest, dat zweer ik bij mijn schuldige ziel!« De man worstelde woedend om zijn armen vrij te maken, maar Nancy had haar armen om de zijne geslagen en hoe hij ook rukte, hij kon ze niet los krijgen.
Waartoe zou het mij, arme kreupele, dienen naar Engeland terug te keeren, of mij zelf aan mijn vroegere kameraden bekend te maken? Zelfs mijn verlangen naar wraak kon mij daartoe niet bewegen. Ik had liever dat Nancy en mijn oude kameraden zouden denken, dat Henry Wood dood was, dan dat hij nog leefde en met behulp van een stok langs den grond kroop als een chimpansee.
Juist toen wij hem voorbijliepen, hief hij het hoofd op, om in het licht, dat de straatlantaarn uitstraalde, ons aan te zien, doch nauwelijks had hij dit gedaan, of hij bleef staan en riep op vreeselijken toon: "Mijn God, het is Nancy!" Mevrouw Barclay werd zoo wit als een lijk en zou neergestort zijn, had die verschrikkelijk uitziende man haar niet ondersteund.
»Ben jij 't Bill!« zei het meisje met een uitdrukking van blijdschap om zijn terugkomst. »Ik ben 't,« was het antwoord. »Sta op.« Er brandde een kaars, maar de man rukte ze van de kandelaar en gooide ze onder het haardrooster. Toen Nancy het flauwe daglicht buiten zag, stond zij op om het gordijn open te trekken. »Laat dat,« zeide Sikes, terwijl zijn hand haar tegenhield.
Nancy bukte zich onder de luiken en Oliver hoorde den klank van een schel. Zij staken de straat over en stonden enkele oogenblikken onder een lantaarn. Er klonk een geluid, alsof een raam zachtjes werd opgeschoven en spoedig daarop werd de deur geopend. Mr. Sikes greep zonder eenige plichtpleging den angstigen jongen bij de kraag en alle drie kwamen vlug in het huis. De gang was volkomen donker.
»Gheen zhiel,« antwoordde Barney, wiens woorden of zij hem uit 't hart kwamen of niet hun weg door zijn neus vonden. »Niemand?« vroeg Fagin op verbaasden toon, die misschien beteekende, dat Barney vrij was, de waarheid te vertellen. »Nhiemand as juffrouw Dadsy,« antwoordde Barney. »Nancy!« riep Sikes uit. »Waar is ze?
Maar toen kwam de gedachte in hem op, dat het niet later was dan elf uur en dat er nog veel menschen op straat liepen, waar zeker enkele bij waren, die zijn verhaal zouden gelooven. Toen die gedachte in hem opkwam, deed hij een stap vooruit en zei ietwat haastig, dat hij klaar was. Noch zijn korte overpeinzing, noch de inhoud ervan waren Nancy ontgaan.
Het gezicht van mij alleen was een kogel door zijn schuldig hart." "En toen?" "Toen viel Nancy in zwijm en ik rukte haar den sleutel uit de hand, van plan de deur te ontsluiten en hulp te halen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek