Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
»De laudanum werkt eindelijk,« mompelde Nancy en stond op. »Maar nou is 't misschien te laat.«
Zij bleven staan, met een uitroep van verwondering, dien zij echter terstond onderdrukten, want een man, gekleed als iemand van buiten de stad, liep op dit oogenblik dicht langs hen heen, zóó dicht, dat zijne kleeren de hunne raakten. »Hier niet,« zeide Nancy haastig, »ik ben bang hier met u te spreken. Kom mee weg van den publieken weg die trap af!«
Op dit verzoek dekte Nancy vlug de tafel, ging de kamer uit en kwam na een paar minuten terug met een kruik porter-bier en een gebraden schaapskop op een schotel; de laatste gaf Mr.
Ik mag dat woord gebruiken, want de straat en de goot waren mijn wieg, zooals ze mijn doodsbed zullen zijn.« »Ik beklaag u!« zei Rose met gebroken stem. »Mijn hart krimpt ineen als ik u hoor spreken.« »De hemel zegene u voor uw goedheid!« hernam Nancy. »Als u wist, hoe ik somtijds ben, zoudt u me werkelijk beklagen.
»Ga zitten,« zei Rose ernstig. »Als u arm bent of ongelukkig, wil ik u graag helpen als ik kan geloof me. Ga zitten.« »Laat mij staan blijven, juffrouw,« zei Nancy, nog schreiend, »en spreek niet zoo vriendelijk tegen me eer u me beter kent. 't Wordt laat. Is is die deur gesloten?«
Zonder op dit alles te letten, want zij had gewichtiger zaken aan haar hoofd, volgde Nancy bevend den man naar een spreekkamertje, dat verlicht werd door een lamp aan de zoldering. Hier liet hij haar alleen en ging weg. Een zonderling onderhoud, dat een vervolg is op het vorige hoofdstuk.
Barney keek schuchter naar Fagin, als om zijn toestemming te vragen; daar de Jood bleef zwijgen en zijn oogen neergeslagen hield, ging hij heen en kwam na een oogenblik terug, Nancy naar binnen duwend; zij was volledig uitgedost met luifelhoed, schort, mandje en huissleutel. »Ben je op 't spoor, Nancy?« vroeg Sikes, en bood haar het glas aan.
Nooit had iets hem zoo troostend in de ooren geklonken als de zachte stem van de jonge dame, die Nancy vroeg, toch kalm te zijn en niet toe te geven aan zulke verschrikkelijke verbeeldingen. »U moet haar vriendelijk toespreken,« zeide de jonge dame tot haar metgezel. »Arm schepsel! Zij schijnt het wel noodig te hebben.«
Als ik kiezen moet tusschen den Muzelman en den Pharizeeër, dan kies ik den eerste.« Deze woorden schenen tot de jonge dame gericht te zijn en werden misschien gesproken met de bedoeling, Nancy tijd te geven, tot zichzelf te komen. Een oogenblik later wendde de heer zich tot haar. »U bent den vorigen Zondagavond niet gekomen,« zeide hij.
»Ja Bill,« antwoordde de jonge dame, den inhoud van het glas naar binnen slaand, »en ik ben er moe van dáár. 't Jong is ziek geweest en bleef in z'n nest en....« »Zeg Nancy,« zei Fagin opkijkend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek