Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
Claypole koud vleesch van den schotel nam en porter uit de kruik en homoeopatische doses van beide aan Charlotte toediende, die er geduldig bij zat en at en dronk, wat hij haar geven wilde. »Aha!« fluisterde hij tot Barney, »die kerel staat me aan. Hij kan ons van nut zijn; hij weet al hoe hij met 'n meid moet omspringen. Hou je zoo stil als een muis jongen, dan kan ik hooren wat ze zeggen.«
Verschrikt door de dreigende gebaren van de beide mannen, dronk Oliver haastig den inhoud van het glas op en kreeg dadelijk een hevige hoestbui, waar Toby Crackit en Barney om schaterden en zelfs de norsche Sikes om glimlachte. Oliver bleef op zijn stoel bij het vuur en Barney strekte zich, in een wollen deken gewikkeld, vlak bij den haard op den vloer uit.
»Eén van beheer Fagin's jongens,« riep Barney met een grijns. »Van Fagin, zoo!« riep Toby uit, terwijl hij naar Oliver keek. »Wat 'n prachtige jongen voor de zakken van de oude dames in de kerk! In dat smoel van 'm zit 'n fortuin.« »Nou ja al genoeg,« viel Sikes ongeduldig in; hij boog zich over zijn liggenden vriend heen en fluisterde hem een paar woorden in 't oor, waarop Mr.
Sikes merkte 't niet op; hij bukte zich juist om zijn schoenriem vast te maken, die de hond had los getrokken. Wanneer hij de korte wisseling van teekens had opgemerkt, zou hij hebben kunnen denken, dat 't hem niets goeds voorspelde. »Is hier iemand, Barney?« vroeg Fagin; nu Sikes toekeek, sprak hij zonder zijn oogen op te slaan.
»Hou je mond liever,« zei Sikes met een dreigenden blik. »De kamerdeur staat immers open?« »Wijd open,« antwoordde Toby, nadat hij naar binnen had gekeken om zich te overtuigen. »De mop daarvan is, dat zij hem altijd op een kier open laten; dan kan de hond, die in de kamer slaapt, de gang in loopen als hij wat hoort. Ha! ha! Barney heeft hem vannacht weg weten te lokken. O zoo netjes!«
Barney zal wel in veiligheid zijn, anders had ik wel van hem gehoord. Ik wed, dat Barney goede zaken maakt. Laat dat maar aan hem over.« »Komt hij hier vanavond?« vroeg de Jood met denzelfden nadruk op het voornaamwoord. »Monks, bedoelt u?« vroeg de herbergier aarzelend. »St!« zei de Jood. »Ja.«
»Hallo!« riep een luide, schorre stem, zoodra zij hun voeten in de gang hadden gezet. »Maak niet zoo'n kabaal,« zeide Sikes, terwijl hij de deur grendelde. »Geef 'n lichie, Tom.« »Aha! m'n kameraad!« riep dezelfde stem. »'n Lichie Barney, 'n lichie! Laat de heeren binnen, Barney; maar word eerst wakker, als 't je hetzelfde is.«
Fagin echter scheen de poging op te vatten als de uitdrukking van volkomen eensgezindheid met zijn oordeel en liet met gul gebaar den drank, dien Barney juist binnenbracht, rondgaan. »Beste waar, dat!« merkte Mr. Claypole op, met zijn lippen smakkend.
Zij sliepen of schenen een poos te slapen; niemand verroerde zich als Barney, die eens of tweemaal opstond om kolen op het vuur te gooien.
Barney keek schuchter naar Fagin, als om zijn toestemming te vragen; daar de Jood bleef zwijgen en zijn oogen neergeslagen hield, ging hij heen en kwam na een oogenblik terug, Nancy naar binnen duwend; zij was volledig uitgedost met luifelhoed, schort, mandje en huissleutel. »Ben je op 't spoor, Nancy?« vroeg Sikes, en bood haar het glas aan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek