Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
»Nou Fagin,« zei Nancy lachend, »zeg 't nou maar dadelijk an Bill van Oliver.« »Hè, jij bent 'n snuggere meid; de slimste, die ik ooit gezien heb,« zei de Jood en klopte haar op den schouder. »Ik wou over Oliver praten, dat 's waar.... Ha! ha! ha!« »Wat is er met hem?« vroeg Sikes.
Na eenige bespreking, waar alle drie aan deel namen, werd besloten, dat Nancy den volgenden avond, als 't donker was, naar den Jood zou komen en Oliver meenemen; Fagin merkte sluw op, dat de jongen, als hij geen zin had in 't werk, eer met het meisje mee zou gaan, dat laatst voor hem in de bres was gesprongen, dan met iemand anders ter wereld.
En toch, toen de held, die geheel Europa met den roem van zijn naam vervulde, toen de fiere en machtige Vorst, die reeds van een Koningskroon droomde, in den strijd voor Nancy gevallen was en zijn heerschappij aan zijn een en twintigjarige dochter overliet, kon men zeggen dat haar eenig erfdeel bestond in de bloote titels, die zij voerde.
Is er niets, waarop ik een beroep kan doen tegenover deze verschrikkelijke verblinding?« »Als jonge dames, zoo goed en mooi als u,« hernam Nancy met vaste stem, »haar hart wegschenken, stelt de liefde ze tot alles in staat zelfs een meisje als u, die een thuis heeft, vrienden en andere bewonderaars, alles wat uw leven kan vervullen.
Sikes, het gesprek op andere dingen bracht. Na ongeveer tien minuten kreeg Mr. Fagin een hoestbui, waarop Nancy haar doek over haar schouders trok en verklaarde, dat het tijd was om heen te gaan.
De Jood, die misschien bang was, dat zij, als hij probeerde haar weg te sturen, iets over het geld zou zeggen, wees naar boven en nam Monks mee de kamer uit. »Niet weer in dat vervloekte hol waar we laatst zijn geweest,« hoorde Nancy den man onder het naar boven gaan zeggen.
De officieren met hun chef, generaal Bouillé aan de spits, waren koningsgezind en met reden, want zij genoten al de gunstbewijzen; verdienste telde niet mee, protectie deed alles; de minderen, in de hoop op meer soldij en betere behandeling, hingen de volkspartij aan. Te Metz en daarna te Nancy brak een oproer uit, dat door Bouillé slechts met moeite werd onderdrukt.
Oliver schrikte ook op, ofschoon om een gansch andere reden; hij hoopte, dat de twist werkelijk daarmee eindigen zou, dat hij teruggebracht werd. »Kom! Geef op!« zei Sikes. »'t Is niet eerlijk, Bill, niet eerlijk; wat zeg jij, Nancy?« vroeg de Jood. »Eerlijk of niet eerlijk,« viel Sikes in. »Geef hier zeg ik!
»Zie je Bill,« protesteerde Fagin, dadelijk het woord vastgrijpend. »Als je de meid niet gehad had! En wie anders als arme ouwe Fagin heeft gezorgd, dat je zoo'n handige meid bij je kreeg?« »Daar hêt ie gelijk an!« zei Nancy opspringend. »Laat hem weggaan; laat hem weggaan!« Nancy's verschijning gaf een nieuwe wending aan het gesprek.
Bij deze bekentenis barstte Nancy in een luid gelach uit; ze slurpte een glas brandewijn, schudde haar hoofd met iets uitdagends en barstte uit in allerlei uitroepen als: »Hou 't spel an de gang!« »Heb maar lef!« en zoo meer. Dit scheen beide heeren gerust te stellen, want de Jood knikte voldaan en ging weer zitten en Sikes deed hetzelfde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek