Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
't Is genoeg om een man ziek te maken, dat magere oude karkas zoo te zien bibberen als een afschuwelijke geest, die net uit zijn graf is gekomen.« Nancy bracht haastig een flesch uit een kast, waar er verscheidene in stonden, die, te oordeelen naar hun verschillend uitzicht, gevuld waren met verschillende soorten drank. Sikes schonk een glas brandewijn in en beval den Jood, het uit te drinken.
»Ik wel,« antwoordde de Vos. »Ik zou er 't land aan hebben wat anders te zijn.« Nadat hij zóó zijn gevoelen had uitgesproken, gaf de Vos zijn hoed een flinken duw en keek naar Bates, als om aan te duiden, dat hij hem zeer dankbaar zou zijn, wanneer hij het tegendeel beweerde. »Ik ben er een,« herhaalde de Vos. »Charley ook. Fagin ook. Sikes ook. Nancy ook. Bet ook.
Kortom Fagin,« zeide hij, »al ben je een Jood, je hebt nog nooit iemand zulke valstrikken gelegd als ik 't mijn broertje Oliver zal doen.« »Zijn broertje!« riep Rose uit. »Dat waren zijn woorden,« zei Nancy en keek onrustig om zich heen, zooals zij voortdurend gedaan had, sinds zij begon te spreken, want ze zag in verbeelding steeds Sikes achter haar staan. »En nog meer.
Ik weet niet hoe 't komt,« zei het meisje met een huivering, »maar ik heb vanavond zoo'n gevoel van angst over me, dat ik haast niet op m'n beenen staan kan.« »Angst waarvoor?« vroeg de oude heer, die medelijden met haar scheen te hebben. »Dat weet ik zelf niet,« antwoordde Nancy. »Ik wou dat ik 't wist.
Mijn geld sluit ik nooit weg, want ik heb niks om weg te sluiten, meid ha! ha! ha! niks om weg te sluiten. 't Is 'n ongelukkig vak, Nancy, en ondankbaar ook; maar ik zie zoo graag dat jonge volk om me heen; daarvoor verdraag ik alles, alles. St!« zei hij en verborg haastig den sleutel op zijn borst, »wie is dat? Luister!«
»Dat hoeft u ook niet te zeggen,« zei het meisje. »Ik moet die dame spreken.« »Kom!« zei de man en duwde haar naar de deur. »Daar komt niets van in. Pak je weg.« »Je krijgt me alleen weg, als je mij er uitdraagt,« zei Nancy woedend, »en dat is een werkje, dat ik twee van jullie te doen geef.
»Ja,« antwoordde Rose en week een paar stappen achteruit als om dichter bij hulp te zijn wanneer 't noodig mocht wezen. »Waarom?« »Omdat,« zei Nancy, »ik op het punt sta mijn leven en het leven van anderen in uw handen te leggen. Ik ben de vrouw, die Oliver bij oude Fagin terugbracht, dien avond, toen hij uit 't huis in Pentonville kwam.« »U!« zei Rose Maylie.
Onder het volk der Bourgondische landen heerschte ten opzichte van Karel den Stoute nog die eigenaardige vorm van barbaarsche lichtgeloovigheid, die aan den dood van de indrukwekkende heerschersfiguur nooit recht gelooven deed, zoodat men tot tien jaar na den slag van Nancy elkaar nog leende op afbetaling, als de hertog zou terugkomen. Basin, die het meedeelt, behandelt het als louter dwaasheid.
Nauwelijks had hij Nancy's geschiedenis gehoord of hij stootte een stortvloed van bedreigingen en verwenschingen uit; dreigde dat Nancy het eerst door Blathers en Duff ingerekend zou worden en zette zelfs zijn hoed op om dadelijk de hulp van die beide waardige heeren in te gaan roepen.
Ik weet, wat hij zeggen wil, Bill; hij hoeft zich om mij niet te geneeren.« De Jood aarzelde nog. Sikes keek met lichte verwondering van den een naar de ander. »De meid zit je niet in de weg, wel Fagin?« vroeg hij eindelijk. »Je kent haar lang genoeg om haar te vertrouwen of de duivel zit er achter. Zij is der geen om te kletsen. Is 't wel, Nancy?«
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek