Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juni 2025
Zonder het erg te laten uitkomen, begon zijn vader er zelf pret in te krijgen, en eens op een avond toen Willem thuis kwam, vond hij zijn bloemen al begoten en uitmuntend verzorgd. "Dat heeft vader gedaan," zei Mietje toen haar broer er haar naar vroeg. Eens op een Zondag, dat het erg vuil weer was, had vader geen lust om uit te gaan en dan weer zoo raar thuis te komen.
Na 't verblijf in de groene kamer is hij weer zoo.... ja, hij moet het bekennen "zoo ondeugend geworden." Bij 't vuurwerk heeft hij de kleine blanke allerliefste jonge dame, Mietje Lansbroek, het hof gemaakt, en gezegd dat hij "duizendmaal op den rand geweest was, maar nu in háár den afgrond voor zijn hart metterdaad gevonden had."
"Laat haar 't leven tog niet derven, "Ach mijn moeder zou 't besterven, "Vader daalde wis in 't graf. "Lieve God! waar bleef tog Pietje, "Naamt gij met mijn zusje Mietje "Ook mijne ouders van mij af." Mijn zusjen is gezond. God hoorde mijn gebed! En heeft tot onze vreugd mijn zusje lief gered. Wat zal mijn dankbaar hart dien goeden God vergelden? Zo groot een God wil die gedankt zijn van een kind?
En even later verschenen de twee mannen, met wie hij al van zijne vroegste jeugd af trouwe vrienden was geweest, namelijk Piet van Dril, de smid, en Jan Vos, de metselaar. In de tent van Mietje bonden zij de schaatsen onder. Dik trakteerde eenige jongens, die dicht in de nabijheid stonden, op dikke Pieten, en even later zwierde het drietal lustig over de baan.
"'t Is te hopen," zei Karel. "Hè, wat heb ik een zin om te gaan rijden." "En ik! Dag Mietje, tot vanmiddag!" De jongens gingen naar huis. Het gebruikte gereedschap namen zij mee, en eenige minuten later stapten zij de school binnen. Zij dachten dien morgen meer aan het mooie ijs, dan aan de lessen. Mietje was intusschen druk in de weer om alles voor den middag in gereedheid te brengen.
Mietje kreeg de tranen in de oogen. Al hare verdiensten waren weer weg, want zij moest de gestolen voorwerpen natuurlijk vergoeden, dat begreep zij zeer goed. Allereerst ging zij naar Van Dril, om hem te zeggen, wat er gebeurd was. "Dat is verregaand!" riep hij uit. "'t Wordt hoog tijd, dat de dieven gesnapt worden, want zóó kan het niet langer.
En als zij een poosje gereden hadden, gingen zij uitrusten in de tent van Mietje, die er recht gelukkig en tevreden uitzag, want zij kon wel aan het bedienen blijven. "Dikke Pieten! Dikke Pieten!" riep Karel lachend zijne kameraden toe. "Steekt er eens op, en legt er eens aan! Lekkere, versche dikke Pieten! De mooiste ijskoeken van de wereld!"
Ach dat kermen, ach dat klagen Kan mijn teder hart niet dragen, Mietje lief ik voel uw pijn! 'k Zou gewillig voor u lijden, Kon het u van smart bevrijden, Of maar tot verligting zijn. Doch 't is boven mijn vermogen; Maar ik buig, met weenende oogen, Biddend mijne knietjes neer. "Laat mijn bede u niet mishagen "Goede Jesus! hoor mijn klagen, "En herstel mijn zusje weer.
Ik heb de kan zelfs niet aangeraakt. Je moet me toch toegeven, dat ìk het niet helpen kan, als Mietje domme dingen doet?» »Dat is wel mogelijk, Bob, en je weet je baantje mooi schoon te praten. Maar ik vrees, dat De Veer er zoo diep niet over zal nadenken, en je eenvoudig een pak slaag zal geven, zoodra hij je te pakken heeft.» »Dat denk ik ook.
Mietje Dekker met de bloedkoralen, Keetje de Riet, en Pietje Hupstra hadden het heel druk met juffrouw De Groot over "fripante sterfgevallen in de Haarlemmer krant; drie onder mekaar in den bloei van 't leven, en twee door een ongelukkig toeval". Voorts spraken zij van "pinnetrante kou, fattegante reizen, en katterale koorsen". Zij roerden ook het teeder onderwerp van "vomatieven, en opperaties", en kwamen van lieverlede nog eens op den vinger van Bartje Blom.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek