Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juni 2025
Zoo werd Mietje door de hulp van verschillende menschen, die medelijden met haar hadden, netjes ingespannen, en om één uur stond zij al in hare tent, gereed om de gasten te ontvangen. Jan en Karel hadden goed geraden. Dien middag kregen zij inderdaad vacantie. Dat gaf eene vreugde. Onder een luid gejoel verlieten de kinderen de school, om te gaan eten.
Sommigen gunden zich daar haast den tijd niet eens toe, zoo verlangden zij om op 't ijs te komen. Om een uur krioelde het al van jongens en meisjes op de baan, en Mietje kreeg het al aardig druk in hare tent. Jan en Karel waren er ook. Hun eerste gang was naar Mietje, want zij wilden graag de eersten zijn, die wat bij haar kochten. En Mietje zag er wat helder uit.
Dit is zelfs zoo sterk, dat als Mietje zònder Keetje de kamer naast de uwe de beurt geeft, zij, als zij niet haar hoogste lied uit schalt, conversatie houdt met emmer, dwijl of zichzelve. Wanneer is de visch te zout?
Houd dan de kan maar onderste-boven, dan zul-je het zelf zien!» raadde Bob met het ernstigste gezicht van de wereld aan. »'t Is toch niet waar!» zei Mie. »Je houdt me voor den gek!» »Nu, keer de kan dan maar om, dan zullen we zien, wie er gelijk heeft.» En waarlijk, daar liep Mietje in de val.
De jongens keken de vrouw zwijgend aan. En hun blik dwaalde door het armoedige vertrek en naar het bed van den zieke. Zij zagen ook, dat er geen vuur was in de oude kachel, en dat de bloemen dik op de ruiten stonden. "En uw orgel dan?" vroeg Jan na een poosje. "Dat is weggehaald, omdat wij de huur ervan niet betalen konden," zei Mietje, en zij kreeg de oogen vol tranen.
Gelukkig kwam er juist een meisje den winkel binnen om een half pond suiker te halen en toen ze zag, wat Jantje deed, zei ze: "Zeg, stoute jongen, dat mag je niet doen." Zij nam Jantje de dubbeltjes af, die hij in de hand had, en riep luid: "Vollek! Vollek!" Opeens bleek Mietje haast te krijgen.
"Flap," daar viel er weer een naar beneden, tot groote pret van Jantje, die er hardop om lachen moest. "Flap," weer een, en nog een, en nog een, tot zijn handje alweer leeg was. En tot zijn groote vreugde draaide het orgel nog maar steeds door, en bleek Mietje vriendelijk genoeg om voor zijn plezier nog een poosje te blijven staan. "Wacht even," zei Jantje, "ik zal del nog meel halen.
Waar moesten wij kleine en groote jongens naar toe! Hebt ge wel opgemerkt, bij hoeveel lieve vrouwen ik me al gekoesterd had? Bij juffrouw Gottman van de eerste bewaarschool en juffrouw Doortje van de tweede. Bij juffrouw Van Streelen uit den winkel naast ons en bij het Perehietvrouwtje. Bij Mietje de Porster en mijn zuster Christine. En onder alle omstandigheden bij mijn Moeder! O, die vrouwen!
"Koper is duur." Verdrietig keerde Mietje naar de tent terug. Zij wist geen raad om zich te helpen. "Wie zal mij weer een ketel leenen?" vroeg zij droevig. "Dat zal ik doen," zei Anneke. "Je kunt mijn ketel gebruiken, Mietje, als je er maar voor zorgt, dat hij elken avond bij mij binnengebracht wordt." "O, dat zal ik zeker," zei Mietje.
Het eten was weer niet gaar, had hij gezegd en toen de tafel afgenomen werd, gaf hij Mietje een slag, omdat ze zoo'n leven met de borden maakte. Hij knorde op de duiven van zijn buurman, omdat die onder het vliegen zoo met de vleugels klapperden. Hij gromde op de honden, die langs de straat liepen te blaffen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek