United States or Burkina Faso ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik moet later voor mezelf zorgen." "Ik ook," zei Go eenvoudig. "Maar je kunt toch niet altijd werken, zonder ophouden, en dan lijkt dit me juist zoo'n uitstekende ontspanning: ontwikkelend, gezellig...." "Nou, zet gezellig maar voorop. Ontwikkeling zul-je hier niet veel halen. De meeste meisjes studeeren zoo weinig ernstig. 't Is maar 'n pretje, 'n afleiding.
Ik zie je duizendmaal liever ongelukkig in de wereld dan in 't klooster...Hier kunnen je klachten gehoord worden; daar hooren alleen de muren je...Je bent mooi, heel mooi, en je bent niet bestemd voor de bruid van Christus. Geloof me, mijn kind, de tijd wischt alles uit. Later zul-je vergeten, je zult weer liefhebben, je zult je man liefhebben...Linares."
Toen hij Dik daar door de sloot zag wandelen, kon hij van schrik bijna niet spreken. Hij liep naar den kant, zwaaide met beide armen wanhopig in het rond, en riep: "Dik, wat-wat doe je, w-wa-wat moet dat? Kom h-hi-hier, jongen, je-zult-je verdrinken dat zul-je. Kom gauw!" "Ik vang snoeken!" zei Dik, naar den kant stappende. Vader greep hem bij de hand en hielp hem op het droge.
't Is het oude liedje en anders niet. Doch heb maar geduld. Dezen keer zul-je eens zien, dat Flipsen wèl uit zijne oogen gekeken heeft, en terdege ook. Eer we een halven dag verder zijn, heb ik de dieven gesnapt, want er is er niet één, maar er zijn er twee." De menschen keken hem ongeloovig aan. "Twee?" vroegen ze. "Zijn er twee? Weet je dan, wie de daders zijn?"
Ja brave dokter Helmond, die wel voor een muziekmeester maar niet voor mij kondt terugkeeren, boeten zul-je; ik zal je inwikkelen, inwikkelen, en met je schoone vrouw, totdat ze, voor den duivel, in mijn armen zal toestemmen dat ik haar redder werd! En wat wil men nu? peinst Kartenglimp iets kalmer voort.
»Ik ook niet, de Veer!» zei Bob op zijn deemoedigsten toon. »Och toe, laat me er asjeblieft uit. Ik beloof je, dat ik het nooit weer zal doen.» »Wat zul-je niet weer doen, Bob? Nooit weer in deze kaar kruipen?» »Dat ook niet, och toe, ik....» O hé, daar ging de kaar aan de eene zijde omhoog.
Go had zich hartelijk naar De Veer overgebogen; haar oogen waren diep donkerblauw in haar warm gezicht: "Laat je eens bij ons op de club introduceeren, Wim," zei ze vertrouwelijk, "dan zul-je 's zien, dat van gezamenlijk fuiven zoo gauw nog niets komen zal; we zijn daar zoo ernstig, zoo wijs...."
Langzamerhand kwam Zwart weer tot bedaren, en Dik en de dokter zochten ook hun gemak. De laatste ging welbehaaglijk achterover in zijn koetsje leunen, en Dik zag met ergernis, hoe de veearts zijn paard bleef voortjagen. "Flauw, man," mompelde hij, "'t beest kon immers niet harder. Als je zoo met hem wilt leven, zul-je niet lang pleizier van hem hebben."
"Nee; dat is er niet.... Ik moet altijd afwisseling hebben!" "Maar wat zul-je dan bang zijn voor oud worden!" Hij haalde de schouders op. "Wie is daar nu niet bang voor?" "Ik niet. Ik vind 't natuurlijk. En ik geloof ook, dat er dingen zijn, die meer waarde voor je krijgen, naarmate je zelf beter wordt. En daarvoor moet je lang leven."
"O!.... nou maar! dat zul-je dan nog wel hooren!.... hij moet 't je maar 's precies vertellen.... Dat wordt een persoon van gewicht in Indië, hoor! Dat komt over een jaar of wat thuis met een lintje, pas op!" Edward lachte, kort en zwaar met een beetje minachting, maar ook met iets van verlegenheid tegenover Bernard.
Woord Van De Dag