Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juni 2025
Er was daar altijd levenspret en luide vroolijkheid; er klonk daar onophoudend juichgezang en zweepgeklap: er brandden steeds houtvuurtjes waarin geslachte kikkers en gestolen aardappelen gebraden werden en dikwijls zag men gansche benden van die bengels, in de verte klein als kabouters, met schepnetten de diepe, stille slooten en de snel-vliedende beekjes afvisschen en zegevierend naar het dorp terugkomen met glinsterende vangsten snoeken en baarzen, die nog amechtig-gapend tusschen de slijmerige mazen lagen te spartelen.
"Goeden morgen, lieve Joan!" riep zij, zoo ras zij hem ontwaard had: "zie eens! terwijl gij bij Dominee waart, heb ik uw vischnetje afgemaasd: nu zullen de snoeken er niet meer doorheenspringen, zooals laatst. Maar wat scheelt er aan? heb je gehuild? uw oogen zijn zoo rood als vuur."
Bewegen durfde hij zich niet, want elke beweging deed hem pijn, zoodat hij er stellig nog zou gestaan hebben, indien zijne ouders het niet bemerkt en hem verlost hadden. "Waar wonen de snoeken?" vroeg hij, toen de eerste schrik wat voorbij was. "Waar de snoeken wonen, jongen," zei zijne moeder, "wel, ze zwemmen in het water." Dik stapte de deur uit, en ging Anneke halen.
Papa had ze voor deze gelegenheid willen laten droogmalen om ze dan met Rijn-wijn te vullen, maar de snoeken hebben dat afgestemd, hé! Ah zie, onze brave lampenisten zijn al met de verlichting bezig. Freule Marie, al geëngageerd voor de eerste wals..... Freule Rosa, voor de eerste quadrille....? Welzeker, 't bal zal binnen zijn!
Alle visschen zullen treuren, Op den bodem zakken baarsen, Groote snoeken zullen barsten, Pijnlijk sterven de forellen, En de roodoog zal bedrukt zijn. Ieder vischsoort zal vergaan, Door de smart des diepbedroefden Door des zwarten vogels woede.
Uilenspiegel sneed hun de keel af en sprak: Snoeken, mijne vrienden, mocht gij de paus en de keizer zijn, die elkander verslinden, en ik het wakkere volk dat u beiden opscheert, op het uur dat God zal believen!
"Ga-je meê snoeken vangen?" "Ja, waar zijn ze?" "In de sloot, achter het huis." Welgemoed ging het tweetal op weg. Ze liepen den tuin door en kwamen aan eene sloot, die ongeveer 2 meter breed was. "Hier zijn ze," zei Dik, op het water wijzende. "Geef me eene hand." "Ik niet. Vang jij ze maar, dan zal ik er op passen." "Goed. Daar ga ik." Dik zette één been vooruit, en stapte pardoes te water.
De rekening, in het archief bewaard, spreekt van «witten wyn en Bourgogne-wyn, van snoeken, carpels, aberdaen en salm, van craeckamandels, castaignen, sitroenen, salaey, porseleyn, rosynen, prignolen en craekelingen.» De omstreken van Geeraardsbergen. Vijf en veertig gemeenten, in den omtrek van Geeraardsbergen gelegen, maakten oudtijds deel van Vlaanderen onder het Rijk.
Hij zakte dadelijk een eind in de modder, zoodat het water hem tot aan de borst kwam en in de ademhaling belemmerde. "I-i-ik z-zie-ze ni-niet," stotterde hij. "Ik ook niet," zei Anneke. Dik stapte heen en weer, en greep met beide handen links en rechts in het water, maar snoeken ving hij niet. Juist wilde hij zich wat verder in de sloot begeven, toen zijn vader hem kwam zoeken, om te komen eten.
Zijne zachte geaartheid deed hem in de jacht weinig aanlokkelijks vinden, zoodat hy die byna geheel ter zijde stelde voor zijn meer geliefkoosd vermaak der visscherij, die door de nabyheid der Udeler meir, met hare verbazend groote snoeken, steeds uitlokkende bevrediging vond.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek