United States or Belarus ? Vote for the TOP Country of the Week !


In lange rijen zaten de kindjes, dwaas-kleine kindjes, van vijf, zes jaar, telkens zes naast elkaar in banken zóó laag dat de knietjes raakten het blad-voor-de-handen. Alle handjes waren daarboven gespreid; hoofdjes dicht naast elkaar keken één richting uit.

Moeder kwam niet, en Anne zei dat bidden maar allemaal gekheid was. Tantetje liet mij altijd mijn gebedje opzeggen." "Ja, lieve, en dat zal ik ook doen. Kom, ga op mijn schoot op je knietjes liggen, en zeg het op." Te midden van haar gebedje dat Effie zich niet zoo goed meer herinnerde als zij wel had kunnen doen kwam de kamermeid terug. "Met uw verlof, mijnheer, haar Ladyschap "

Ach dat kermen, ach dat klagen Kan mijn teder hart niet dragen, Mietje lief ik voel uw pijn! 'k Zou gewillig voor u lijden, Kon het u van smart bevrijden, Of maar tot verligting zijn. Doch 't is boven mijn vermogen; Maar ik buig, met weenende oogen, Biddend mijne knietjes neer. "Laat mijn bede u niet mishagen "Goede Jesus! hoor mijn klagen, "En herstel mijn zusje weer.

Maar hij besloot, dat het misschien niets bizonders was of dat zij bleek schéen in de melkblankheid dier zacht-witte stof, als zijdige wol, zooals haar middel nog tengerder was in het getrek der écharpe om hare leest, met eene lange, witte franje, die voor hare voeten viel. Zij zat alleen met Christie, op zijn bankje, zijn hoofdje in haar japon, een prentenboek op zijne knietjes.

In dit kringetje werd Goethe schoone, poëtische jongeling, die pas een ongelukkige liefde had meegemaakt als een door den hemel gezonden vriend op de knietjes aangebeden. Hij dichtte oden op de empfindsame freules.

Het is ijselijk jammer dat gij uzelven toen niet aanschouwd hebt, met uwe knietjes opgetrokken tot uw kinnetje, en liggende voor de mande in haar warmen schoot; dat gij de vriendelijke oogen niet over u hebt zien lichten, met een uitdrukking van zoo teeder, zoo ontfermend een liefde, dat zij u al uw leven zou zijn bijgebleven. Maar wat was het? Gij hadt toen nog geene oogen die zien konden.

En weder, gespannen van kijken, hoofdjes over den rand, schoven de kinderen bij den put, knieën in klevende, slijmrige modder. Moos, op de knietjes gekropen, met machtloos bewegen der beentjes naar den nat-groenen hoek, waar de mannen piesten en 't vulnis staâg rotte, had daar gevonden een leege citroenschil, verperst en grijs van weeldrige schimmel.

Doch bij dit woord van hun vader kwam er een plotselinge ernst op die vroolijke kindergezichten. »Ja Pake, wij zullen elken morgen en elken avond onze knietjes buigen, en onzen Heere in den hemel bidden, dat Hij u beware!" »Doe dat, mijn lievelingen," zeide Kloppers, en hij kuste hen tot een laatst vaarwel één voor één op den frisschen rozenmond.

Ze kwam dikwijls zitten aan den voet van de dennen, tusschen de wilde rozen, en zag met de rozen het klaterend gewentel aan, haar knietjes opgetrokken en haar armen daaromheen geslagen. Ze luisterde met de wilde rozen, haar hoofdje leunend tegen een dennestam, naar de liedjes die het beekje voor haar zong; en 't was dan, of haar oogen