United States or Cayman Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


"De jonker is de eenige zoon uit mevrouws eerste huwelijk nie-waar?" "Juist! maar daarom nog geen jonker dokter. 't Maakt niet uit, natuurlijk; maar hij is niet van adel. Ja waarachtig, ik heb wel eens gedacht: als ik den snaak mijn naam liet aannemen dan konden we hem misschien mettertijd nog baron maken ook. Je ziet me verwonderd aan.

Mag ik het genoegen hebben uw grooten doek te gaan halen? Emma, heb ik uwe permissie?" "Hoe kunt gij zoo iets vragen, André?" Hij snelde het huis in en vroeg een bediende, dien hij in den gang ontmoette, waar hij mevrouws doek vinden kon.

Het is waar, Otto had haar gevraagd, maar zij kon zich nog niet beslissen, en het hinderde haar, hoe iedereeen er van scheen te weten en ongevraagd raad gaf, hoe iedereen in bedekte en onbedekte termen tegen Betsy toespelingen waagde te maken en sommigen, gedekt door den sluier van intimiteit, haar zuster zelfs ingefluisterd hadden, bij Eline aan te dringen, opdat zij zich verklaren zoude.... Zij had ten laatste genoeg van die indiscreties, en zij was op het punt mevrouw Van Raat een bits antwoord te geven, maar zij bedwong zich en liet niets van haar ergernis blijken, terwijl zij aan mevrouws oor murmelde: Ach, wat had ik u moeten zeggen....? Het is zoo, Erlevoort heeft mij gevraagd.... maar ik mocht er toch niet over spreken, voordat ik zelf wist, wat ik zou doen.

Het kind had er niets op tegen. Félicité zuchtte over mevrouws ongevoelig hart. Maar ze bedacht, dat haar meesteres misschien gelijk kon hebben. Die dingen gingen haar verstand te boven. Eindelijk reed er op zekeren dag een oud tentwagentje voor, en er stapte een kloosterzuster uit, die de jongejuffrouw kwam halen.

Zij was overwonnen door mevrouws diplomatie, terwijl zij geen oogenblik vermoed had, dat Paul aan zijne moeder alles had bekend. Zij was overwonnen en ze knikte even, toestemmend, en verborg toen haar gloeiend hoofd op mevrouws schouder. En waarom heb je hem afgewezen? Ik geloof.... dat ik nog al trotsch was.... Zag je zoo op mijn jongen neêr?

Den volgenden morgen dan gaf mevrouw mij orders om de nieuwe lozee van mevrouws kleeren een stel uit te zoeken, want wat ze aan 't lijf had was bijster verlapt en schunnig en voor den wintertijd kaal en dunnetjes. Wat zag die arme nicht, bij daglicht bekeken er millankeliekjes en schraal uit. Grummels! ik had er mee te doen.

Eline was moê, toen zij weg waren en zij leunde in haar fauteuil achteruit, nu zij, stil en alleen met mevrouw, zat voor het dichte deurvenster, dat op de verandah uitkwam, een klein fluweelen tafeltje tusschen haarbeiden, waarop mevrouws haakmand stond en eenige boeken en illustraties lagen.

Op straat draagt mijnheer altijd gekleurde glacés. ZE. heeft een "wezenlijk allerlieste" betrekking bij Financiën; van zich zelven heeft hij ook nog een weinigje; somwijlen doet hij eens een kleinigheidje in de effecten... enfin; en, van mevrouws kant... enfin, enfin!

Zij was er niet toe bij machte en zij bleef thuis, en herleefde slechts een weinig in de koelheid van den avond, in haar grooten rieten stoel, op de open verandah. Mevrouws blik bleef bezorgd op haar rusten. Paul dronk, naar zijne tegenwoordige gewoonte, een kop thee mede, gezeten op de ballustrade.

"Och, dat slag van menschen heeft altijd zooveel uitvluchten," sprak Leentje: "dan dit en dan dat, en gisteren bleef ze weg omdat, een kind dat in 't water viel, er heel slecht aan toe was. En, of ik al liet weten," vervolgde de trouwe dienstbode: "dat mevrouw zeer ontevreden zou zijn wanneer ze niet kwam, ze bedankte er voor en, liet mevrouws werk in den steek."