Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Zie, Kees schijnt razend; hij heeft den grappigen Dorus bij zijn rechterarm gevat, zóó krachtig dat Dorus schreeuwt en gilt: "Loat los! lillekerd loat los!!" terwijl hij aan zijn tegenpartij met de linkerhand krachtige stooten toebrengt.
Goed bin'k, moar niet gek: As Jenneke dat in de kop het, dan loat z'op mien niet rêkenen. Nou is 't uut. Sloap wel!"
"Joa hij, moeder." "Hoe loat es 't?" "Koart noar den ien; sloap moar gerust." "Zilt-e de deure goed op slot doen?" "Joa ik, moeder, ge meug gerust zijn." "Ge moet zeker om de Van Doalens goan?" "Joa ik, moeder." Hij hoorde een zucht en een gekraak van 't bed, waarin ze zich scheen om te keeren.
Evenwel is zij zich van een anderen misstap bewust, zoodat ze, na een slapeloozen nacht, in den vroegen winter-uchtend voor haar stoel neerknielt en bidt: "O Lieve Heere Jezus! wa'k oe verzuuken mag, loat 't niet uutkommen, nee!
"Loat ons liever den dokteur nog ne kier hoalen," smeekte zij telkens, om ten minste uit haar kwellende onzekerheid te geraken; maar hij wilde niet, er scheelde hem immers niets, hij had geen enkele onvoorzichtigheid begaan, geen kou gevat, niets; hij hoestte alleen maar wat en 't was de winter die in hem zat, niets anders dan de winter en met de eerste schoone dagen zou hij, als de vogels en de bloemen, weer naar buiten komen.
Voader, bid dan.... as te blief, voader! misschien dat 't merrege of overmerrege te loat is;" toen..... toen lachten Gods engelen in den hoogen hemel. Een half uur nadat Paul zijn laatste woorden sprak waren er reeds twee geneesheeren in het kerkerhok van Teunis Dissel; één voor de ziel, en één voor het lichaam.
En Beertje wendde zich om; zag Doris en Griet; kwam naar hen toe; overhandigde de aarden potjes; zei: "dag Griet, dag Doris:" en keerde in draf naar de afgelegen boerenwoning weder, waar de moeder van Dorus woonde. Griet woonde in Dorus buurt, en Beertje nam gern hun pötje mee. "'t Is twoalf," sprak Santje: "jong Kees, ik wiest niet dat 't al zoo loat was.
Razend, vloekend, scheldend, met purper gezicht en fonkelende oogen, poogde Smul zich intusschen vruchteloos uit des knechts omstrengeling los te worstelen. "Loat mij los, Kamiel! loat mij nondedzju los, of 'k schup ou euk van 't hof, lijk Vaprijs!" riep hij knarsetandend. "Loat mij los, zeg ik ou, da 'k heur de kop in sloa!"
Met een gil van angst schrikte zij plotseling wakker, vloog overeind, sloeg verwilderd hare armen uit. "Wa het-e-gij? Wat doe-je gij?" riep Alfons, ook eensklaps uit zijn slaap wakkergeschrikt. "Niets! 'k 'n weet niet! 'k miende da 'k iets zag! da 'k iets heurde!" hijgde ze angstig. "Kom kom, g' hèt gedreumd, legt ou neere, loat ons sloapen," zuchtte hij.
't Is zeer toevallig: Juist kwam Sientje de kamer voorbij. "Kom gij is hier, dern!" roept de vertrekkende logeergast, en, terwijl hij een gulden uit den zak haalt en die der naderbijkomende deerne in de hand stopt, voegt bij haar fluisterend toe: "'t Is geen ham en geen os loat oan oe kameroad moar is kieken, of ie op den bliksloager liekt."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek