Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
Leni, die in het geheel niet verwacht had, dat dit bericht zoo'n uitwerking op de tweelingen zou hebben, bleef als versteend in de deur staan. Moeder, vader, oom, Dolf en de meisjes barstten in een onbedaarlijk lachen uit. Fritsjes hoog stemmetje hoorde men gedurig boven alles uit. "O, mammi, Hansje Pansje glaasje melk omgesmijt. Stout Hansje Pansje, hè mammi?"
De lucht ziet er werkelijk uit, of we onweer zullen krijgen, 't Is te hopen, dat de bui nog maar wat uitblijft," zei mijnheer Van Brakel. "Ik zal maar vast de boterhammen ronddeelen, want er zullen wel leege magen zijn en die twee laatkomers zullen ook wel trek hebben." "Hier zijn de schuldigen," zei Nel, die Leni en Hans toch te gemoet geloopen was en nu met beiden voor mevrouw Van Brakel stond.
"Dan moeten wij eens gauw gaan kijken, maar als jelui mij vraagt, dan zie ik liever een gezond dan een ziek geitje." "Leni vindt zieke dieren altijd veel aardiger," zei Nel plagend, "omdat ze die dan flink verwennen en vertroetelen kan. Was ik nu maar een zieke kikvorsch of een half doode spreeuw," zei ze grappig wanhopig, "wat zou mijn zusje mij dan allerlei lekkere hapjes brengen."
Mollie met...!" Leni kon geen woorden vinden om hare verwondering uit te drukken. Door en de anderen waren ook verstomd over hetgeen zij zagen. "Maar maar doet Mollie ze geen kwaad?" vroeg Nel angstig.
Toen de optocht tweemaal het publiek was gepasseerd, vonden allen, dat het lang genoeg geduurd had. "'t Is mooi geweest, 't is mooi geweest, 't is drommels mooi geweest," begon vader te zingen en allen vielen mee in. "En nu stel ik voor," zei ma, "dat we bij vrouw Pruim ons glaasje melk gaan halen. Oef, wat is het warm!" "Ik weet den weg wel, vader," zei Leni.
Blauw was meer haar kleur, vond Door, maar met het oog op de rood gevoerde mand was het beter de halsversiering ook in die kleur te nemen. "Daar komt Leni aan!" riep Nel. "Waar is Dolf en waar zijn de tweelingen en vader? We moeten toch allen in de kamer zijn, voor Leni binnenkomt." "Dolf is achter in den tuin, met Bob, Hans en Fritsje." "Jongens, op 't appèl!" riep Door.
"Op, gij meisjes en gij knapen, kukeleku! 't is uit met slapen," zong Nel weer en wilde Door uit het bed trekken. "Toe, jongens, jullie aan den anderen kant; wacht, daar komt Leni ook aan. Heisa, hopsa!" Door stond buiten het bed. "Ik weet wel," zei Door, "dat ik vanavond niet naar bed ga, dan behoef ik er morgen vroeg ook niet uit te komen." "Of je gelijk hebt.
Toen het gelach even bedaard was, zei Hans, als om zich te verontschuldigen, half schreiend: "maar, paatje, Leni zei het toch." "Ja, ja, Leni zei het ook, ventje," en weer proestte oom Karel het uit. "'t Is maar een kip, een witte kip," brulde Dolf. "Is er, is er dan geen sneeuwwitje?" vroeg Hans. "En waar zijn dan de dwergjes, zijn er óók geen dwergjes?" vroeg Bob.
Nog een laatste wuiven van de vlaggetjes en van oom Karels witten zakdoek en 't vroolijke troepje groette van 't perron terug. Om twaalf uur kwamen allen opgewekt uit school. "'t Was toch zoo leuk in de nieuwe klasse," vonden Door en Nel. Dolf en Leni hadden allerlei prettige verhalen. "Dat mag ik zien," zei moeder. "Vroolijk op school en vroolijk thuis."
Hier, dit is beter dan zoo'n springertje," en hij gaf Fox een stuk van zijn koek. "Ik weet een mooi spelletje," zei Leni, "zullen we bloemencorso spelen?" "Bloemencorso?" "Goed," zei Door en sprong op, "er zijn hier zulke beeldige bloemen." "Vader en moeder zijn 't publiek," stelde Dolf voor. "Ja," zei Nel, "u moogt niet kijken, wij zullen wel waarschuwen, als alles klaar is."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek