United States or Curaçao ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Zonder dat kan men niet trouwen." "Ai, Ai!" riep Lewin uit, "denk eens: in negen jaren heb ik niet gebiecht! Ik heb er zelfs niet aan gedacht!" "Dat is wat moois," zeide Stipan lachend; "en jij bejegent mij als een nihilist! Maar dat kan zoo niet gaan. Je moet je godsdienstplichten vervullen." "Wanneer? Wij hebben maar vier dagen meer!"
Vraagt men een van hen: "Vertel mij eens, hombre, was het dier, waarvan dat vleesch afkomstig is, wel gezond?," dan antwoorden zij lachend, met den mond vol: "Kom, Caballero, wat doet dat ertoe? Bij de empanadas ziet men niet, wat men eet."
De klerk ging met het kleed weg en deed aan den heer pastoor de boodschap, waarop hij lachend zeide: Zeg, haar, wanneer gij haar ziet, dat als zij mij haar vijzel niet leenen zal, ik haar mijn stamper niet leen. Bentivegna geloofde, dat de vrouw die woorden sprak, omdat hij haar had bekoord en dacht er niet meer over.
Ze had hem zien komen en hoorde nu ieder woord, dat ze samen spraken. "Goeden dag, ridder Zonneschijn," riep de grondeigenaar. "Wel drommel, wat ben je mooi. Je bent toch niet op een vrouw uit." "Ja oom, dat is 't juist," antwoordde hij lachend. "Maar schaam je je niet kerel! Wat heb jij om een vrouw van te onderhouden?" "Geen cent, oom.
Help me dan aardbeziën plukken. Je bent zeker verdwaald! Kom, als mijn mandje vol is, zal ik je mee naar huis nemen. Vader heeft een moeden vreemdeling nog nooit rust en lafenis geweigerd. Elze trok den prins plagend mee aan de hand, door het dichte kreupelhout, vroolijk lachend om de booze takken, die hen soms niet dóór wilden laten en nijdig achter hen dicht sloegen.
Zoo dan zat hij bij de vlammen, Warm en prettig, etend, lachend, Zingend: "O Kabibonokka, "Toch zijt gij mijn medestervling!" Woedend trad Kabibonokka Nu de hut des duikers binnen. Shingebis, de duiker, voelde 't, Voelde 't aan de groote koude, Aan dien adem, kil en ijzig.
Zij kwamen lachend en ietwat gegeneerd om hun eigenaardige plunje, alle twee barrevoets over het mollig gras onder de bloeiende boomen naar het Zonneputje toe. Standje zag er uit als een verschrompeld karikatuur-ventje, zoo sehraal en houterig met zijn smal kippeborstje en zijn dunnen bruinen baard; maar Leontientje was om dol te worden van verrukkelijke, frissche schoonheid.
Tenminste een Lichtenstein, die ik bij me had en een bundel ansichten uit Constantinopel werden me afgenomen en bij den kapitein gebracht. Deze kwam echter met een lachend gezicht bij me en zei: "Dit zijn zeker reisherinneringen en dit wilt u zeker graag houden om op reis verder uit te lezen." Hierop volgde natuurlijk een dankbaar ja, waarop mijn schatten me weer ter hand gesteld werden.
"Ik zal nooit hals-over-kop met iemand trouwen," zei Meta, zoo waardig mogelijk vooruitstappend, terwijl de anderen lachend, fluisterend en steentjes gooiend volgden, en zich "aanstelden als kinderen", zooals Meta bij zichzelf zei, hoewel ze zeker lust gehad zou hebben mee te doen, wanneer ze niet haar beste japon had aangehad.
»Nu, dat geloof ik! 'k Heb me dan ook al een keer of vijf aangemeld, toen ik laatst een poosje in Rotterdam was, maar geen mensch wou me hebben. Ze denken stellig dat ik te veel eet!" liet hij er lachend op volgen. »Als het je ernst is," zei Van Halen, »kun je wel een plaats op mijn schip krijgen. Maar je zult, tijdens de eerste reis, met het baantje van scheepsjongen tevreden moeten zijn."
Woord Van De Dag