Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 mei 2025
Als gij goede vrienden met mij en Windekind blijft en standvastig en trouw zijt, zal het u wel gelukken. De elfenkoning knikte daarbij hartelijk met het schoone hoofdje en overgelukkig dankte Johannes hem. Daar begonnen drie kikkers, op eene kleine verhevenheid van vochtig mos gezeten, de inleiding tot een langzame wals te zingen en er vormden zich paartjes.
Tot eenig antwoord knikte zij veelbeteekenend met het hoofd en wierp een zijdelingschen blik op den bouwmeester; Dion gaf hierop aan zijn vriend een korte verklaring wie zij was, en verzekerde van den anderen kant haar zelve dat hij alles, ook het grootste geheim, gerust hooren mocht.
Zoo'n waterplas heeft 't maar goed, die golft maar en weerspiegelt de wolken, is aldoor anders en blijft toch gelijk. Heeft nergens last van. Al dien tijd stond Bavink schrap in den wind op z'n stok geleund en knikte Japi maar toe. Dat is zoo mal nog niet, dacht i. En droogjes weg vroeg i, of Japi ook door ging naar Veere.
De vrouwe van Duin en Dal knikte tevreden. Er komen oogenblikken in het leven voor, waarin wij naar den indruk eener bij ons oprijzende gedachte handelen, eer wij de juistheid van deze hebben overwogen. De mijne deed mij Marie met een vorschenden blik aanzien. Zij was veranderd. Zij had plaats genomen in den cirkel van Mama. Waarlijk, zij maakte aanspraak op taille.
Er volgde een lange en ernstige pauze. »Ga mee," smeekte het meesterke, en hij hief zijn zachte, weemoedige oogen op tot den jongen Boer. »Ik weet, dat de oude Dirk Kloppers uw ouders op de gedachte heeft gebracht, om Eliëzer hier heen te zenden." »Is oom Dirk op Waterfontein geweest?" vraagde Frits vol spanning. Het meesterke knikte bevestigend.
Het laatste, wat zij van haar moeder zag, terwijl zij achteruit naar de deur ging, was de trotsche, hoopvolle glimlach waarmee zij een nieuw sieraad in het dikke haar stak, terwijl zij steeds tegen het beeld in den spiegel knikte en met zachte stem herhaalde "gelukkig en tevreden gelukkig en tevreden "
Ik kom zooeven van de Lochias, uit het paleis der koninklijke kinderen, en wat ik daar hoorde.... Maar ik wil en kan het nog niet gelooven.... Ik ben er geheel van vervuld." »Zijn er slechte tijdingen van de vloot?" vroeg Dion vol belangstelling. Zij antwoordde niet, maar knikte bevestigend met het hoofd, en legde den waaier van struisvederen als teeken van stilzwijgen tegen haar mond.
"But yet to be born," hernam zij toen mechanisch, terwijl zij langzaam met het hoofd knikte.... "yet to be born...." "Zijn heele leven streed hij om het roode goud alleen, steeds heeft hem 't geluk bedrogen, dat bedriegen kan als geen." Half Mei vertrok Kaja naar buiten.
"Och wat?" zei Soliman, misschien omdat hij nooit gehoord had, dat de jongens op straat wel eens wat anders zeggen of omdat hij te fatsoenlijk was, om straattaal te gebruiken, maar hij zei alleen, "och wat." Hij wipte over een paar steenen naar Orleman toe en bleef verstomd staan kijken. "Ja, ja," knikte hij en eindelijk kwam het ook over zijn lippen, "Ja, ja! 't is echt goud."
Eerst blies hij den rook uit hemelwaarts, toen naar den grond, en daarop naar de vier hemelstreken, en zei: "Ik beloof, dat wij aan geen verzet zullen denken!" "Howgh!" knikte de hoofdman. "Nu is het goed!" "Neen, want ook gij moet uw belofte bezegelen," verklaarde Old Shatterhand, terwijl hij den Roodhuid de pijp aanbood.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek