Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 mei 2025
De plaats naast den postillon was nog vrij; hij bestelde die en betaalde ze. "Mijnheer," zei de klerk, "zorg prompt om één uur van nacht hier te zijn." Daarna verliet Madeleine het logement en ging door de straten der stad. Hij kende Arras niet, de straten waren donker en hij ging op het toeval af. Hij scheen den voorbijgangers den weg niet te willen vragen.
Hij bleef rustig; geene plooi op zijn gelaat duidde aan dat hij verstond wat men daarbuiten zoo luid afriep. Reeds was de klerk zeer verre in het lezen van het besluit gevorderd, en nog had Segher Wulf geen teeken van ontroering gegeven. De omstanders meenden te mogen hopen, dat hij niets van het besluit zou verstaan.
Hoevele huisgezinnen in uwe stad zouden dan een neger en negerin willen opnemen, hen onderrichten, geduld met hen hebben en hen tot christenen maken? Hoevele kooplieden zouden Adolf willen nemen, als ik hem als klerk bij hen wilde plaatsen, of hoevele handwerkslieden, als ik hem een ambacht wilde laten leeren?
De dienaars rezen op en vertrokken, en vader Syard maakte zich uit bescheidenheid gereed om hun voorbeeld te volgen, toen Adeelen hem verzocht weder te gaan zitten, daar men zijne hulp als klerk van het gezantschap waarschijnlijk behoeven zoude. Adeelen deed vervolgens zijn verhaal, hetgeen door de aanwezigen met aandacht en belangstelling werd aangehoord.
En al die geraffineerd-verderfelike opvattingen goten zich in de liefdeleer der troubadours uit, in de onschuld huns harten namen zij die wijsheid van de oude klerk Ovidius als een boek van wereldlike sermoenen in zich op.
Bij wie of wat kwam niemand te weten, want de klerk en de gevangenbewaarder begonnen juist op het goede oogenblik hardop te hoesten; de eerste liet een zwaar boek op den grond vallen, waardoor de verdere woorden niet gehoord werden toevallig natuurlijk. Na verscheidene malen op beleedigende wijze in de rede gevallen te zijn, slaagde Mr.
Gij stelt den voornaamste hunner spionnen als klerk op uw kantoor aan, en doet alsof gij hem uw volle vertrouwen schenkt. Gij deelt hem mee, dat hier een trein zal stilhouden, waarin een aanzienlijk geldbedrag vervoerd wordt. "Dat klinkt inderdaad niet kwaad, sir! maar het is niet zoo gemakkelijk als gij denkt." "Zoo? Welke moeilijkheden zijn er dan aan verbonden?
Er werd geklopt en de klerk kondigde twee vreemdelingen aan, waarvan een dezelfde bediende was, waarmede de detective had staan praten. Het waren inderdaad de heer en zijn knecht. De eerste reikte zijn paspoort over en vroeg eenvoudig, of de consul er zijn visa op wilde stellen.
De een hoorde een conducteur van een tram zeggen: »Er #is# een Prinses geboren; maar Mevrouw, #ik# weet er nog niets van.« Een ander zat in een tram en vroeg: »Mijnheer u heeft van uw familie in Den Haag mogelijk iets vernomen?« »Neen, mijnheer, ik weet absoluut van niets.« »O!« zei een burgerjuffrouw, »ik ben de tante van een nicht van de vaste schoonmaakster van een deftige meneer, hier uit Amsterdam, die nu in Den Haag woont, want die meheer is minister van de Koningin geworde; ik kom er net effetjes van daan, en die nicht van me had zoo om 3 uur nog niks gehoord, niks zeg ik uwé, dus uwé hoeft 't niet te gloove, ze zulle de vlagge in de Kalverstraat wel weer inhale.« Op de redactiebureaux der groote dagbladen liet de telefoon geen oogenblik den bedienenden klerk met rust; altijd weer hoorde men antwoorden: »Niets bekend Mijnheer, of Geen Prins of Prinses Mijnheer; of geen enkel woord van onzen berichtgever Mijnheer; om weder met: Niets bekend mijnheer niets bekend!« te beginnen tot antwoord aan een volgenden belangstellende.
Een oogenblik bracht mij dit geheel van mijn stuk, maar ik dacht bij mij zelven, dat, zoo de klerk bang was voor dieven, dit een bewijs was, dat wij buiten de stad zouden komen en dat het woord Green achter Bethnal evengoed van boomen als van het land kon worden gebezigd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek