Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 mei 2025
"Ja, ik ben niet geheel wel," antwoordde deze, blijkbaar moeite doende zich op de been te houden en voor het spreken zijn droge lippen likkende. "Wie zijn die heeren, die gij medegebracht hebt?" "De een is mijnheer Harris van Bermondsey en de ander is mijnheer Price uit deze stad," zei onze klerk gevat.
"Het is daar in 't geheel geen gewoonte er voor den tijd te wezen," zeide onze cliënt. "Hij komt er waarschijnlijk alleen om mij te zien en tot het uur, waarop ik door hem besteld ben, is zijn plaats ledig." "Dat is niet zonder beteekenis," zeide Holmes. "Bij Jupiter, ik zei het u net!" riep de klerk. "Daar is hij, hij wandelt daar haastig voor ons uit."
»En weet ge wat er geworden is van Retief en zijn patroelje?" vroeg Uijs. Andries de Klerk antwoordde: »Met zekerheid is ons nog niets bekend; doch bij mij, bestaat er geen twijfel, dat de aanval op onze lagers plaats vond, nadat Retief en de zijnen waren vermoord.
Wat zou er gebeuren? De twist werd door het openingetje voortgezet en de koetsier en de klerk werden al driftiger en driftiger. Eindelijk gaf de klerk geld aan den koetsier, die het brommend aannam. Hij steeg uit de cab en riep ons weder met zijn "pst! pst!" Dit beduidde, dat ook wij eruit moesten komen.
"Wat is dat voor een papier, dat gij daar in uw zak gestoken hebt?" vroeg Old Firehand. "Een oud winkelzakje," antwoordde de tramp. "Zoo? Laat het mij eens even zien!" De klerk keek hem verwonderd aan, en antwoordde: "Hoe komt het in u op, mij zulk een onbegrijpelijk bevel te willen geven? Eerstens weet ik niet wie gij zijt; ik ken u niet.
Het schoot hem een oogenblik door het hoofd of het niet goed zou zijn Scrooge daarmede neer te vellen, hem vast te houden en om hulp en een dwangbuis te roepen. "Vroolijke Kerstmis, Bob!" zeide Scrooge, zóó ernstig dat men hem niet verkeerd kòn begrijpen, en klopte zijnen klerk op den rug. "Een vroolijker Kerstmis Bob, kerel, dan ik je al zooveel jaren toegewenscht heb.
Van zijn onovertref bare deugd vertelde men veel goeds, zoodat ook een machtig Lombardijnsch koopman over hem hoorde spreken; bij hem trad Claes Scoutet in dienst als knecht en klerk. De koopman vertrouwde hem na korten tijd volkomen, en had hem lief, of het een zoon van hem ware. Zij beiden dan dreven handel in Lombardije, ver weg gelegen.
Gij moet u niet laten afschrikken door een afwijzende boodschap en u vooral niet tevreden stellen, zoo men u zegt, dat de eerste Klerk u wel helpen zal." "Naar den Notaris Bouvelt!" herhaalde ik: "en wat moet ik hem vertellen?" "Ziehier de zaak: hij heeft altijd onze volmachten opgemaakt op onze vrienden van over zee.
Ook de klerk sliep weldra. Doch toen hij wakker werd in den nacht was het een vale duisternis en hij kon het meisje niet zien. Hij hoorde niets ofschoon hij meende dicht bij ingeslapen te zijn. En nu hij ongerust werd sprong hij op, liep op den tast in de richting waar hij dacht dat zij was, tot hij eindelijk weêr haar lichten adem hoorde.
Gij met uw mannen zijt uitgeput, en moet eerst rusten, dan zullen wij beraadslagen. Laat me toe eerst uw tochtgenoten de hand te drukken, en enige bevelen te geven." Naar de Klerk en Maré tredende, schudde hij hen hartelik de hand, en sprak hun enige vriendelike woorden van welkom toe. Zich daarna tot de leden van de Krijgsraad richtende, zei hij: »Broeders! Het is tans acht uur.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek