Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 november 2025
»Maar de maan was nog niet onder," zeide Jansen; »het was bijna zoo licht als over dag." »Ik ben nog niet overtuigd," hernam baas Kloppers; »hoe oud is Eliëzer?" »Hij moet vijf en vijftig jaar zijn," zeide Jansen. »Er zijn menschen wier oogen op dien leeftijd reeds verzwakken," meende Dirk Kloppers.
»Maar ik geloof het niet," zeide moeder Jansen. »Wat gelooft ge niet?" vraagde Dirk Kloppers. »Dat mijn jongen den brand heeft gesticht," zeide zij, doch haar oom bewaarde het stilzwijgen. Beiden gingen nu de tent binnen. »Mijn hart gaat open bij het gezicht van zoo'n tent," zeide de Voortrekker op opgeruimder toon; »er gaat toch niets boven een tent."
De God zeide hij wiens geboden hij zijn leven lang gehoond en overtreden had, had zich eindelijk een machtig God betoond en zijn verzet gebroken. Het brandde hem inwendig. Hij had rust noch duur meer, en kwam zich aan de menschelijke gerechtigheid overgeven. Hij woonde te Hoogeveen en was daar bekend onder den naam van Jansen, maar zijn ware naam was Martin Balingre.
Heb 'k je niet gezegd dat je niet van de deur mocht?" De twee kinderen kwamen terug gestapt. Hij liet haar handje los, gekrenkt in zijn kleinen hoogmoed. Zij liet het kopje hangen, verlegen en bevreesd. Er was iets moois gebroken. Dan kwam vrouw Jansen, en Anneke ging zwijgend mee. Het werd avond; de zon werd rood en daalde.
Op zekeren dag nu nam Jansen Franske mee naar de stad, kocht in den voornaamsten boekhandel de boeken, die de aanstaande onderwijzer verklaarde noodig te hebben, om zich zelve verder te ontwikkelen, en zeide, toen zij weer thuis kwamen: »Zie zoo, Neefje, nu begin je aanstaanden Maandag school te houden!"
En op den achtergrond vertoonde zich de sombere gestalte van den bruigom, die gereed stond by de minste overhelling naar Liesje's kant, den al te gelukkigen Seminarist met één slag doodongelukkig en liefst heelemaal dood te maken. In byna alle Dorfgeschichten die Wouter gelezen had, droeg zich de zaak op die wys toe. Of zou pater Jansen den bruigom hebben neergeveld?
En zijn de eerste daad als hij met Pastoor Jansen op pad gaat om eigen domheid te herstellen, is een poging twee meisjes van hare domheid te redden: en dit stemt sceptisch of Wouter zijn goede voornemens inderdaad ten uitvoer zal leggen.
»Ik durf nog meer te zeggen, ik heb eens tegen de boeren gevochten bij den Langnek." Reinard Jansen springt op van zijn stoel, de olifantenjager slaat met de harde vuist op de tafel, en zelfs de blauwe oogen van Dirk Kloppers worden onrustig.
Hoe is het met ons huis?" vroeg Bart. "O, het water daalt al, maar we zullen er vooreerst niet in kunnen. Wij zijn zoolang bij Jansen in en morgen komen Grootje en jij er ook en met Paschen gaan we met ons allen naar tante Mijntje, waar grootje zal blijven, totdat ons huis weer in orde is." "Het is jammer van alles. Zou het allemaal bedorven zijn?" vroeg Bart.
Telkens werd het gebed weer even onderbroken, wanneer één dier geweldige slagen viel, die het heele huis aan 't dreunen zetten. Zij rolden voort, terwijl het geluid zich in zijn echo herhaalde, alsof zij geen einde zouden nemen. Nauwelijks hoorbaar antwoordden de meisjes het: "Heilige Maria, Moeder Gods...." Dan zeide vrouw Jansen weer: "och-arme, die arme menschen die daar nu in zijn!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek