United States or Samoa ? Vote for the TOP Country of the Week !
Maar ze is te goochem! Zoo'n vervloekte feeks." Daar klinkt het winkelschelletje. "Hé, wat is dat? Op Zondag iemand voor!" Verwonderd ziet de pandjebaas naar zijn kantoortje; hij is niet gewend in zijn sabbatsrust te worden gestoord; Zondags is het pandjeshuis gesloten, van één uur 's middags, en hoogst zelden gebeurt het, dat iemand na dien tijd hem bezoekt. "Wat kan dat wezen?"
"Wat, wat!" riep Janboer ontsteld: "zeg, wat proat ie, mins?" "Wat ik proat," hernam Berend: "da'j Jozef met 'en stok op 't heufd hebt gesloagen, en dat ie wel is krepieren kos, hê! Zeg, bin ik gek, of zu'j mien toesloan?" "Pak oe boel in; op stond!" riep Janboer, schier buiten zich zelven: "Vort, mins, ik mag oe niet langer zien!"
"Lee-die in 't kissie?" "Nou en wat!"... "Met 'n deksel d'r op?", vroeg Saartje. "Wat doch-ie anders?... Kemiek, hè?"... "Was dat je broertje Dirrek?" "Dirrek?... Is Dirrek dan dood, stommert?
Daar is het Admiraalschip en daar staat Huib. "Wel, Huib, warmpjes vandaag hé!" Huib kijkt op en zegt eenvoudig: "Ja!" maar onderwijl hij dit doet, loopt er een traan langs zijne gebruinde kaken. "Huib, wat scheelt er aan? Wat is 't Huib?" "Marten, mijn oude, trouwe vriend Marten is dood!" luidt het antwoord.
Verkoopen maar, dat's de baas, daar draai ik het altijd naar toe," zegt Strijkman, als tot zichzelf, terwijl hij zijn magere, klauwachtige handen wrijft. "Achthonderd drieëntachtig, daar kan wel eens een traktatie op staan vandaag, hé poes?"
Alle mannenwangen waren hard, zij wist het wel, ja, zij wist het wel, zij had het altijd gehoord en altijd geweten. Hè, ik moet even tot bedaren komen, zeide zij, en zij ging zitten op haar stoel, een eind van de tafel geschoven.
Ik reikte hem de pijp over, en weldra dampte mijn vriend als een fabrieksschoorsteen. »Wel neef Pieter,» vroeg hij, »hoe gaat het je nu?» »Ik ga dood, ik ben doodziek. O, ach, hê wat ben ik ellendig.» »Jongetjes als jij moeten ook niet rooken,» spotte Bob. »En wat zit je krom, Pieter. Rechtop zitten, mijn jongen.» Wat hadden wij eene pret om de benauwde gezichten, die Pieter trok.
Bunny had het 't eerst opgeraapt en kwam er mee naar Hedwig toe loopen, steeds met die eigenaardig welluidende Iersche stem, die Hedwig telkens op nieuw trof, juichend en zingend dat het een aard had. "Dat treft prachtig dat wij u den eersten dag al shamrock kunnen laten zien!" riep zij uit. "Echte Iersche shamrock! Eenig mooi is die, he?" En zij streelde liefkoozend de fijne blaadjes.
O rijs met haast, een groot ongeluk wacht u." De verbaasde Machteld trapte van het ledikant en blikte met angst in de ogen van Maria; deze snikte bitter, terwijl zij Machteld aankleedde, en antwoordde niet op 's meisjes vragen, dan op het ogenblik dat zij haar een lang rijkleed aanbood en met een nijpende zucht tot haar sprak: "Gij gaat op reis, o Edelvrouw. Mijnheer Sint-Joris bescherme u!" "He!
Goeden morgen, mijnheer Wood; ik zou gaarne willen weten, of er sedert gisteren nog iets bijzonders is gebeurd." Wij konden den majoor nog inhalen, voor hij den hoek der straat omsloeg. "Hé, Holmes, gij zult zeker al gehoord hebben, dat al de drukte op niets is uitgeloopen," zeide hij. "Hoezoo?" "Het onderzoek is juist geëindigd.
Woord Van De Dag