Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 mei 2025
Dat 'n hét-e zeker nie gepeisd, hè? vroeg nog de jonkvrouw, met iets gelukzalig-triomfeerends in haar toon en houding. En Fonske had den moed te antwoorden: Nien ik, mejonkvreiwe, d
Maar zoo vaak kun je niet jarig zijn. Maatje zegt, maar eenmaal in 't jaar en een jaar duurt heel lang, hè tante?" "Zeker, heel lang, maar eet nu eerst jullie boterhammen. Vader heeft niet zooveel tijd." "Gaat u al zoo gauw weg, oom?" "Ja zeker, Door. Ik heb even mijn kaboutertjes hier gebracht, maar veel tijd heb ik niet.
Allah had hem met rijkdommen begunstigd, en de ellendige hond gaf den bedelaar, die voor zijn huis lag te jammeren van honger en ellende, eten, dat hij met opzet met zand liet bestrooien. He! wat een fielt, zei Dries met een niet te beschrijven verachtend gebaar.
Met de eene hand onder het hoofd gesteund zit hij bij de tafel en eet langzaam zijn traktatie. "Hè! dat doet een oud mensch goed. Ja, poes, kaas is een heerlijke kost, maar te duur, eigenlijk veel te duur voor een burgermensch.
"Twee, monsieur Crépieux, twee maar," de herbergier had er de vingers bij opgestoken en schudde ze naast zijn lachkop, als zwoer hij een grappigen eed. "Twee.... hè.... niet meer geven van morgen, verstaat ge.... Twee," herhaalde hij, als schreef hij ze op in zijn hoofd. "Dokter...." riep hij vervolgens over het buffet heen, "ik ben van morgen aan het atelier geweest, en gij waart er niet."
Goed geluk! riep Nilus plots van zijn ezel hun toe: hij had zijn inkoopen gedaan; ter weêrszijden van zijn lastdier hingen de korven vol geladen met den voorraad voor de cena. Goed geluk! riepen Lavinius, de knapen: basroep tusschen soprane-gilletjes. .... Heb al de caterva daar ginds gezien! riep Nilus van af den ezel. Heb jij van den moord gehoord? Ja.... Nigrina....? Maar nièt Crispina, hè?
Dat bracht Jo op haar gemak, en ze lachte ook, terwijl ze op hartelijken toon zei: "We hebben zoo'n prettigen avond gehad door jullie heerlijk cadeau op Kerstavond!" "Grootpapa zond het!" "Maar jij hebt hem zeker op de gedachte gebracht, hè?"
"Hé, vinje?" Men leest verder: "Met het familiewapen van Mijnheer uw vader bekend, mocht ik inderdaad de overeenkomst treffend bevinden." Hier volgde een beschrijving van het bedoelde wapen. "Mijne vroegere relaties" zoo luidde het verder in den brief "brachten mij in kennis met een onzer eerste genealogen.
Neen, Sander, schrik maar zoo niet, dat geldt niet u of een van uws gelijken; hoor maar, hij vraagt u weer vriendelijk: "En hoe heet je vader?" "Dat weet ik niet," is het antwoord. "Maar, jij, hoe heet jij?" "Sander Zwarte." "En wat doet je vader?" "Hè, hè," grinnikt de jongen: "moeder zeit zuipen." "Maar wat is hij dan van zijn ambacht?"
Even voor ze er waren zei Edward: "Je bent in die drie jaar niet dikwijls bij ons geweest, hè!...." En Bernard, licht blozend weer, bekende: "Nee, heel weinig!.... Ik heb wel 's een visite gemaakt,.... maar nu toch in een heelen tijd niet!.... Och, je weet, ik heb nooit veel tijd!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek