Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 mei 2025
Hij danste en juichte, en er was een grijns van verrukking op zijn overigens gebaard gelaat; tusschen zijne handen was een pakje in courantenpapier. Op ons vragend opzien was zijn antwoord een telkens in anderen toonaard herhaald lied, luidende: »'k hè podding gekréege, 'k hè pódding gekréege! Me vrouw hét me póooding gebracht!«
Wil jy... me... ook... van 't paard zien vallen... hè? Kaatje was de deur uitgedrongen. Hy volgde haar met gebalde vuisten. Maar... jongeheer, om-godswil, wat mankeert je? Wat... me... mankeert? Ik wil niet langer voor gek worden gehouden, d
"Dan mag je wel driedubbel op je tellen passen, man. Er is geen reden waarom je den weg van Jan Verlinden op zou willen, hè?" "Burgemeester, zeg me maar ronduit: ligt mijn ontslag gereed?"
Ik dacht aan den ouden schoolmeester, aan 't Kregel Mennonietje.... Daar vlogen de matrozen het want in! He, wat kerels! De kogels floten hun om de ooren; de vlammen verschroeiden hunne hoofdharen, bakkebaarden, en kleeren! Te vergeefs! De brand was niet te stuiten!
"Welnu, dan zullen we eens zien of het tooneel met de werkelijkheid overeenkomt. Wacht even, we zullen met Schaunard beginnen. Hé, Schaunard!" riep de schilder. "Ja, wat is er?" antwoordde deze, die in de blauwe zee van een zoete roes scheen te zwemmen. "Er is hier niets meer te drinken en we hebben allemaal nog dorst." "Ach ja," zeide Schaunard, "die flesschen zijn ook zoo klein!"
Maar ik heb je nog wat anders te vertellen. Er zijn klachten bij me ingekomen." "Klachten, burgemeester?" "Ja zeker, klachten, dat dacht je niet, hè? Eerst heb ik Geurs bij me gehad, en die klaagde steen en been, dat de jongens zijn boomgaard zoo plunderen.
Hoe kom 'k," praatte pa met akeligen galgenhumor, 'n humor die 'm slecht af ging z'n bleek gezicht was 'r niet mee in accoord-bevinding: "hoe kun je denken dat vlerken zóó brandbaar zijn, hè? Zeg an je ma, kind, dat ze ophoudt met huilen. Dauw in den vroegen nacht is ongezond".... "Laat me met rust!" zei mevrouw verwoed; "ik blijf hier niet slapen, versta je!" "Dat zal toch wel moeten"....
Zou het mogelijk zijn dat Helmond en Coba...? Neen, 't was te dwaas.... Maar toch, indien ze alles goed in verband beschouwt.... "Ik zou haast zeggen August, dat je in de laatste vier en twintig uren meer het gezelschap van Coba dan het bijzijn van je "lieve vrouw" hebt gezocht. Men heeft mij vroeger wel eens gezegd August, dat Coba.... veel van je hield. Hé,
Kijk, vader, Désiré lacht ook, ziet u wel. Hè, mag hij ook mee. Grootvader heeft hem nog nooit gezien en het huis is toch groot genoeg, op het erf kan hij zoo heerlijk rondloopen en dan hè, ja vader, mag dat?" "Ik denk wel, dat het goed zal zijn. De reis is niet zoo lang en als we derde klas gaan kan hij mee."
"En jij," vroeg ze toen, zalig glimlachend, "wanneer ben jij van me gaan houden?.... Want je houdt toch van me, hè?.... Je hebt 't me nog niet eens gezegd!...." "Hoeft dat dan wel," vroeg hij. "'k Zou 't je zoo graag hooren zeggen," zei ze, en ze leunde weer tegen hem aan, haar gezicht verbergend, en vroeg zacht: "Zeg 't 's!.... Bernard!.... Heb je me lief?...."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek