Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 mei 2025
"Kijk grootmoe, er komen golfjes in, hè, hoor es!" "Kom hier maar," zei Grootmoe verschrikt door de vreeselijke windvlaag. "De ruit kon wel eens inwaaien. Ga er niet zoo dicht bij staan. Hier kan je ook kijken." "Het water komt al verder. Straks kan moeder er niet eens door als ze thuis komt," merkte Bart op. "Welnee," zei grootmoe, "dat duurt nog zoo lang.
"Kom, nou Bart," vroeg Elsje weer, zich herinnerend "grootmoe zegt, dat je moet komen, om hout te hakken; anders gaat de kachel uit." Meteen keerde ze zich om, huppelde terug naar het huisje bij den dijk en verdween in de kleine, groene deur. Grootmoe zat in een houten leunstoel, met de voeten op een krukje, voor de kleine potkachel, waarop een pan stond.
"Komt grootmoe dan ook?" vroeg ze nog en liet zich wegdragen, door de kamer en de keuken naar het laddertje, dat naar den zolder voerde. "Ik ben zoo bang," schreide Elsje, "ik durf niet op den zolder." "Stil nou," zei Bart, "grootmoe komt ook. Wees nou zoet, ga even zitten, ik kom zoo terug." Maar Elsje was bang, ze trapte op den vloer en gilde van angst en wilde de ladder weer af met Bart mee.
"Wat ga je doen Bart, blijf hier!" riep grootmoe buiten adem van de inspanning. Bart ging de ladder weer af. "Ik kan er nog door, ik haal nog een paar dekens en kleeren, anders heeft u het te koud." "Och jongen, je verdrinkt, kom terug." "Neen, ik kom terug, dadelijk, ik ben nou toch nat," zei Bart en waadde door de keuken naar de bedstee.
Hij spreidde één deken op den grond, legde het kussen er op en samen trokken de kinderen grootmoe op de deken. Toen dekten ze haar met de andere deken toe. "Kruip u er maar goed onder, dat u warm wordt." "Jelui ook," klappertandde grootje en de kinderen kropen dicht tegen haar aan onder de deken. De wind bulderde maar door en beneden hoorde je het klotsen van het water.
Heel voorzichtig, maakte hij het openslaande raam een eindje los en liet den handdoek naar buiten waaien, het touwtje deed hij in den ring van het haakje. Toen gauw het raam weer dicht. "Trek zoo'n paar kousen aan," hakkelde grootmoe weer, "en zoo'n broek, die zijn wel droog." Ja, ze waren droog. Gelukkig maar.
"U zou niet kunnen wegloopen, hè grootmoe?" en ze ging bij de oude vrouw staan en streek haar liefkoozend over de lamme beenen. "Maar ik dacht alleen aan jou, kindje," antwoordde de goede vrouw en streek haar kleinkind over de zachte bruine haren. "Sla mijn doek even om en roep Bart nog eens; hij moet dadelijk komen." Gewillig deed het vijfjarig meisje, wat grootmoe zei.
Samen in één hand van vader." Elsje lachte en grootmoe lachte. "Vader is ook zoo sterk" zei ze, "en dat is maar goed ook." "Kijk," zei vader, tilde grootmoeder met stoel en al op en zette haar bij de tafel. "Elsje is ook sterk," zei het kleine ding, sjouwde de kruk, wipte grootmoes beenen er op en dekte ze weer toe.
De laatste vorst in ons huis, waarvan wij in de mannelijke linie lijnrecht afstammen, is geloof ik al eventjes 25 geslachten ver. Mama, die is nog nauw verwant aan het vorstenhuis van Madoera. Haar overgrootvader was een regeerend vorst en hare grootmoe eene erfvorstin. Maar om dit alles geven we geen zier.
Zoo'n meid was 'n tref. "Trui, je bord. Marie geef 's door an grootmoeder. Sjors, zet je vingers niet in de saus." Dan gingen de spersieboontjes rond, de aardappelen, de sauskom en kwam er even rust, vorkengetik en gesmak van de oude vrouw. "Gerrit, wat ben je stil vanmiddag?" "Ik?" "Ach hij's verliefd ma." "Hou toch je mond, nest." "Oh! Oh!" "Wat is d'r? Wat is d'r?" "Kijk grootmoe is!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek