Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 mei 2025
"Jong, jong, veurzichtig!" zei Anneke, "de peerds goan 'en straffen gang." "A'j bang bint Anneke, dan za'k wat tegen houwen," antwoordde Paul, een vragenden blik op het meisje werpende. "Bang! Bang! Neen bang zie'k iens geheel niet, dat weet ie wel Paul," hernam het meisje: "moar 't is jong volk da'j 'r veur hebt, a'j ze moar goed in den toom vat."
Rozeke had hem nog nooit zoo boos gezien, zij vloog ingelijks uit het bed, trok hem van 't venster weg, riep op haar beurt in den helderen boomgaard, waar Vaprijsken, steeds brieschend onder het razend geblaf van den hond, bonzend en struikelend van boomstam tot boomstam rondzwenkte: "Vaprijs! zij-je nie beschoamd! Wilt-e ne kier beginne zwijgen en noar ou bedde goan!"
Dat riep Gods zegen over hun werk, en hoog en vroolijk galmde dadelijk daarop de kreet: "Goan we beginnen?" "Joa w'!" en zij schaarden zich op één lange rij, bukten neer, en rukten in de grijze schemering de kille, natbedauwde stengels uit, met volle grepen.
Anneke ging school ook, en ofschoon ze in 't eerste wel geflikflooid had um moar thuus te blieven, ze had 'r nou al meer schik in, veural nou ze in 't Spa-a al 'en heel eind wied was. Wat Anneke hinderde, bestond in dat allinnig noar huus goan.
Haar gelaatstrekken verwrongen zich en zij begon te schreien; zij antwoordde slap en zuchtend: "'t es goed, 'k zal om ou geld goan," en als in een droom nam ze 't lampje van de tafel en ging er mee in de kamer waar haar geld was, zonder zelfs te denken dat zij hem in de duisternis van de keuken alleen liet.
O joa, joa, 't es woar! Ze zijn zeker in den tieprie gebleven. Wacht, 'k zal z' ou goan hoalen!" Maar Leontientje was reeds buiten, hollend als een wild jong veulen naar de "loeze". In allerijl namen de broeders de gelegenheid te baat.
"'K hé lijk halvelijngen 'n gedacht van d'r mee op 'n hofstee te goan, menier de notoarus." "Hoho! d
Hij aarzelde even. Zij voelde hem aarzelen. Loat ons al te goare goan, mee ou vrienden d'r bij. Die zillen da euk wille zien," drong zij aan. "'K goa 't ulder vroagen!" riep meneer Fruytier, eensklaps opgewonden overeind staande. 't Was als een kermisdag in Gent...
Moar zei ze niet veul, Deine-Meu docht: "beter gezwêgen dan gekheid geproat." Lachte ze sinds joaren niet meer, ze had ook alles weg zien goan wat 'r lief was gewêst: voader en moeder en bruurs en zusters, en alleen 'en vierjoarig dernje dat ze noa zich nam, 'en bruurs kiend, was overgebleven.
"Hawèl, loat ze goan en neemt er ander!" had moeder Van Dalen reeds meer dan eens nijdig uitgeroepen. Maar wanhopig haalde Rozeke de schouders op: moeder leek wel gek haar zulken raad te willen geven. Wat zou ze, wat kon ze, geboeid en gekneld als ze daar zat, met nieuwe, onbekende dienstboden aanvangen?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek