Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juli 2025
De gedachten, welke Cosette bezig hielden, haar liefdebekommeringen, de beeltenis van Marius welke haar hart vervulde, ontnamen niets aan de onvergelijkbare reinheid van haar schoon, kuisch en glimlachend voorhoofd. Zij was in die jaren dat de maagd haar liefde draagt, gelijk de engel zijn lelie. Jean Valjean was dus gerust.
Terwijl hij met dit plan voor de toekomst gewapend langzaam den weg insloeg naar de Hoogstraat, terwijl hij glimlachend op de stoep voor het kapitale winkelhuis van den schitterenden hofleverancier Emile van Pommeren, ~fils~, stilstond, wierp hij toevallig een blik naar boven. Het derde venster der bovenverdieping was schitterend verlicht....
"In 't minst niet," zeide Smits glimlachend: "Ik hoor je graag zóó spreken; en, niets ontbreekt er dan een krachtige medewerking van de regeering en menschen van beproefden goeden zin en talent, om het schoone denkbeeld van mijn vriend te verwezenlijken. Maar het bij velen heerschend vooroordeel......?"
"O ja tante, ja," riep het jonge meisje uit met een dankbaren blik. "U bent zoo goed voor me en zoo lief." "Niet altijd," zei mevrouw d'Ablong met zulk een glans van teederheid in de donkere oogen, dat Elsje er aangedaan van werd, de armen om haar hals sloeg en zeide: "Ik houd toch zooveel van u, tante." "Zóóveel?" vroeg mevrouw d'Ablong glimlachend. "Meer dan van iemand op de wereld, Elsje?"
Zij rollen ze op, en gij lacht, en gij lacht zoolang tot gij er aan sterft.... En geloofden zij u, Tschikine? vroeg Maximoff glimlachend, terwijl de anderen het uitschaterden. Die rare lui geloofden wezenlijk alles, Fedor Maximovitsch, alles gelooven ze, bij God!
Eva bloosde vluchtig terwijl ze glimlachend inviel: "Maar menheer Hardenborg, wie heeft u dat verteld?" Er volgde een ophelderende verklaring, die den luitenant volkomen bevredigde. Immers aan zooveel vriendelijks als mijnheer Archibald haar achtereenvolgens heeft gezegd, en voornamelijk over haar lieven man, had zij geen weerstand kunnen bieden.
Cambyzes stelde zich het driftige meisje glimlachend in den weg; zij wist hem echter met eene vlugge wending voorbij te komen, en hing een oogenblik later, nu eens lachende dan weer weenende aan Bartja's hals. De vrouwen die haar volgden, wierpen zich op eerbiedigen afstand ter aarde.
En zij lachte meê, ofschoon het voor haar hooge ernst was. "U is hm... U is een heele strenge dame," zei de rector glimlachend, terwijl hij zijn grooten neus met snuif vulde. "Hier zijn juist verscheiden mannen van 't onderwijs. Wij moeten ons wel heel schuldig gevoelen." "O neemt me niet kwalijk, heeren! daar dacht ik niet aan. Dat weet u toch allemaal wel, niet waar?"
De oogen geloken, met tranen op de wangen, en toch glimlachend van gadelooze zaligheid, luisterde Suze. Zij had veel gewaagd en alles gewonnen. Niemand zou haar nu in hare rechten op Van Reelant kunnen aantasten. En daarenboven, zij twijfelde nu niet meer.
»Dat is goed, Frits! maar ongelukkig kan ik nu niet langer blijven, en wij hebben dominé Willems al lang genoeg opgehouden." »Maar, Frits! je brengt me toch eerst thuis?" vroeg Dientje. »Ja, schalkje! ik begrijp wel, dat gij geen lust hebt die boodschap mee te doen," antwoordde Frits glimlachend, en de beide kinderen namen hun afscheid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek