Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 mei 2025
Toen de priester de kransen aanbood en Tscherbatzky dien van de jonge vrouw met zijn handschoen met drie knoopen bevende vasthield, beduidde men hem fluisterend van verschillende kanten, dat hij hem Kitty op het hoofd moest zetten. "Zet hem mij op," fluisterde deze glimlachend.
Gelijk zij hem, den ernstigen man van studie, twintig jaren geleden had gevangen in een net van uiterlijke lieftalligheid en bekoorlijkheid, zoo had zij hem gedurende haar huwelijk gevangen weten te houden, fluweelig, zacht, vriendelijk, glimlachend.
In de deur komt ze Gösta Berling tegen, die de dames komt roepen. "U moet geduld met me hebben," zegt hij glimlachend. "Ik zal u niet langer dan tien minuten plagen, maar u moet even een gedicht aanhooren." En hij vertelt hun, dat hij dien nacht zoo levendig gedroomd heeft, als nooit te voren. Hij heeft gedroomd, dat hij verzen geschreven had.
De oude man was getroffen. Hij trok den teugel aan, alsof hij op het punt stond van voor de vleierij te zwichten; maar na korte weifeling hernam hij: Niet vandaag, niet vandaag. Op een anderen keer zal ik ze u laten zien. Ik heb het nu te druk. Hij reed naar het veld, terwijl de vreemdeling glimlachend naar de stad terugkeerde. Hij had zijne opdracht vervuld.
Ondeugend glimlachend antwoordt de jonkman: "Ik vind u niets verouderd, maar vooral jùffrouw Barbara niet. De last der jaren drukt u beiden in 't minst niet." "De last der jaren," pruttelt de matrone, onaangenaam getroffen door dit woord, en zij denkt er bij: "Wie weet, voor hoe oud hij mij aanziet, zoo'n akeligheid!"
Hij kwam licht-buigend en glimlachend nader, en groette, en zei op vroolijken toon: "Goeie morgen, mevrouw!.... Mag ik me even voorstellen!.... Bandt is mijn naam.... 'k Heb 't genoegen gehad kennis te maken met uw dochter en.... en nu kom ik haar 's opzoeken.... en ook 's kennis maken met u!...."
Ik vraag je dus, hoe.... wat....? Je kunt ook niet rekenen, dat de Verstraetens je veel zullen meêgeven, ze leven goed maar eenvoudig! bepaald fortuin hebben ze niet. Beste Emilie, als je rekenen wilt, reken dan juist. Het is waar, op ondersteuning van mijn aanstaande schoonouders zoo zij het ooit worden, fluisterde hij glimlachend reken ik niet; het zou me zelfs niet eens aangenaam zijn.
Onbewust glimlachend, wreef zij zich haar blanke, witte handen en bezag haar rozige, witgepunte nagels, om daarna behagelijk naar buiten te zien, waar eene fruitvrouw, in tweeën gebogen, mager als een riet, hoekig, in een vuile grijze shawl een kar, met besneeuwde sinas-appels voortduwde.
Maar de Durance versmoorde, met hare donderende stem, mijne kreten; en zij breidde zich onverschillig en breed uit, hare golven voortstuwende met heel de rustige halstarrigheid der onbezielde dingen. Ik keerde achter in het vertrek terug en ging Babet omhelzen, die weende. De kleine Marie sliep glimlachend voort. "Maak u niet ongerust", zeide ik tot mijne vrouw.
Alleen Simon Peter keek hem niet aan en tuurde droomend naar een hoekje van de zoldering. Zoo is, fluisterde vóor zich heen de traag-peinzende pastoor Doening, zoo is de gramschap van God. Mijnheer du Bessy hing hijgend aan Sörge's lippen. Wat, vroeg hij, hebt gij dan gedaan? Ik? zei Rupert glimlachend, wat zoude ik doen? Ik kon niets. Ik was onmachtig.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek