United States or Seychelles ? Vote for the TOP Country of the Week !


't Was soms zoo warrem, dat moeder in 'r jekkie, met d'r bloote hals, voor 't raam zat. En 's avonds, 's avonds was 't zóó raar luister-je nie? Vroeger keek-ie 's avonds nie na buiten d'r was geen buiten d'r ware enkel panne enne dan bleef 't gordijn neer nie voor de inkijk de inkijk van de panne, da's om te lache, waas? voor de gezelligheid as de lamp brandde.

Nu zult ge mij wel begrijpen, denk ik, enne... Gij behoeft nooit meer aan mijn schaap te komen. Dank voor de genoten hulp." Ik zeide tot Bartje, dat ik haar juist in het geheel niet begreep. Toen kwam zij los: "Arijan van hiernaast zal er zeker toch niet om liegen, dat gij de menschen hier voor slecht hebt verklaard, toen hij vond, dat de Noord-Hollanders zoo goed volk waren.

"Toen zei Dovid omdat de woning hier leeg sting dat 't beter was te verhuize zijne we hier gaan wone, begrijp-ie?.... Ik ken de trappe zoo niemeer af.... Enne met de kindere, begrijp-ie?" "En zoo bin ik van beneje- bóvenbuur geworde", vulde Suikerpeer aan.

"Ahzoo Jochem, was dat je wensch. Wel man wou jij voorzingen? Zoo zoo, enne.... Ben jij zoo in de zangwijzen thuis?" "Dat zal woar wêzen domenei.... hêhê!"

"Je verbrandt niet", hel-antwoordde Jan: "ze hale je met ladders 'r uit.... enne dan mag-ie blijve kijke as je in 't huis woont"... "'k Wou dat 't zòo gebeurde", zei Meijer, kijkend de muren langs naar d'opperste ramen, die zwakjes zon-zilverden. "Over dag is geen aarigheid", hoofdschudde Jan. "Waarom niet?" "Dan zie je alleen rook." "Zie je overdag geen vlamme?" "Née hoor.

Het kind liep op 'm toe, nam z'n hand, zei helder: "Dag oome Eli". Hij bukte, zoende 'r op het toegestoken mondje, haalde diep in den stank, den stank die uit den emmer sloeg, zich vastbeet in zijn mond, in zijn speeksel, in zijn strot, in zijn longen, in het vocht van zijn oogen. "Zoo enne nou sl

Nou, meneer mot 't wete ... maar as 't huis in opspraak raakt in de buurt ... enne ... ik weet wel da 'k van nou af geen nacht zonder 't werveltje op mijn deur slaapt ... Mag 'k dan eerst de overlooper nog effetjes legge?" Maar nu werd er weer gescheld.

Ze vertelde rustig, bijna glimlachend, evenwicht van oud vrouwtje, afgestompt door zwaarte van leven. Suikerpeer gaf nog bijzonderheden. Het was 'n wónder gewees hoe gauw 't lijk tot ontbinding was overgegaan. Sjabbesmòrrege had 't zoo door 't huis gestonke dat de sjabbessoep bòven zuur was geworde. Enne dat in de winter. Ja, dat wás zoo knikkelde tante Reggie, kniprend met de oogen. De kindere hadde bij Suikerpeer geslape, zij en Dovid op de grond in de sterfkamer. Enne midden in de nach had Dovid 't raam motte open zette, zoo benauwd as 't rook. Enne toen had-ie ook gezeid: tante wat leit 'r 'n sneeuw, had zij de tòch gevoeld. Enne weet je nog van 't geschárrel met de kis? vroeg Suikerpeer, w

Geerten moest toegeven, met spijt, dat het huwelijk Franske zeker niet verbeteren zou ... "Hij is te schoon," bemerkte hij, sarcastisch ... "Wat kunt g'er aan doen," zuchtte Fientje. De roeier had er een heimelijk plezier in zijn wraak stillekens-aan voor te bereiden ... "Ja, wat kunt g'er aan doen? 't Is zonde, dat hij niet begrijpt wat 'n lief ding gij zijt ... enne ... naar ..."

"Dan gane we je vader 'n borretje van álles brenge", zei Suikerpeer: "dan krijgt-ie 'n 'n franse maaltijd eerst visch pezon enne dan harde bokking bekon enne dan rijs met soger-errette"... Na de hardheid van den dag, 't sloven en zwoegen in de felle winterkou, schenen ze uitgelaten te worden. Kwam de morgen, dan kwam de morgen.