Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
Vier minuten lang slingerden onze vier beenen naast elkander heen en weer. Na verloop daarvan murmelde Arijan binnensmonds: "Ik hengel een beetje." "Ja", antwoordde ik, "gij hengelt een beetje." Thans zag hij voor het eerst op. Er was achterdocht in den blik, dien hij op mij sloeg, zooals van iemand, die zich afvraagt, of er met hem gespot wordt. "Beter dan kwaaddoen," zeide hij.
Zijn toon was ietwat uitdagend; daarin klonk iets van: weerspreek dat nu eens, indien gij soms iets op mijn hengelen tegen hebt. Maar ik had niets op zijn hengelen tegen, en weersprak het dus niet. "Een ander gaat naar de herberg, als zijn werk af is," vervolgde Arijan, "maar ik hengel een beetje." "Veel beter," oordeelde ik.
Hij zat op de wegschoeiïng, en zijn beenen bengelden boven de sloot. Hij had een hengel in de hand; de dobber lag onbewegelijk in het kroos. Ik ging naast Arijan zitten, en liet mijn beenen nevens de zijne boven het water bengelen. Hij zag niet naar mij en sprak niet tot mij. Hij keek naar den dobber; ik keek ook naar den dobber.
Zij denken ook waarlijk, dat zij niet anders zijn dan de dieren. Zij denken, dat met den dood alles voor hen uit is. Zij halen de schouders op over de eeuwigheid. Arijan van hiernaast zegt, dat ieder zijn eigen duivel en zijn eigen god is. Zoo denken duizenden in Noord-Holland erover. Leven zij als de dieren of niet als de dieren?" Ik erkende: "Ja Bartje, gij zegt het wel.
Zij leven als de dieren." "Slecht volk in Noord-Holland!" riep Bartje uit. En ik zag aan haar schaduw, dat zij de handen uit de zij nam, en de lange, gerimpelde armen naarboven uitstrekte. "Slecht volk!" Toen antwoordde ik haar: "Neen, Bartje, gij weet er niets van." Verder zeide ik nog: "Hier is de melk. Niet veel en dun." Ik zag Arijan.
"Trouwens, de herberg heeft het zoo in het gewone dagelijksche verloop hier niet druk met klandisie." "Hier niet, en nergens in onze streken," antwoordde Arijan. Hij trok het hengelsnoer op, en legde zijn vischtuig naast zich neer op den weg.
Ik sprak: "Ja, Bartje, het is waar. De Noord-Hollanders zijn wereldlingen." "Zij zijn onverschilligen," ging Bartje voort. "Zij bemoeien zich met geen bijbel en met geen bidden, met geen kerk en met geen geloof. Arijan van hiernaast timmert of schildert aan zijn kippenhokken, terwijl de dominee in een leege kerk staat te preeken. En de overigen zijn meestal niet anders dan Arijan.
Nu zult ge mij wel begrijpen, denk ik, enne... Gij behoeft nooit meer aan mijn schaap te komen. Dank voor de genoten hulp." Ik zeide tot Bartje, dat ik haar juist in het geheel niet begreep. Toen kwam zij los: "Arijan van hiernaast zal er zeker toch niet om liegen, dat gij de menschen hier voor slecht hebt verklaard, toen hij vond, dat de Noord-Hollanders zoo goed volk waren.
"Ik ga naar huis", viel ik Arijan in de rede, en ik stond op. Hij nam zijn hengel weer ter hand, en terwijl hij den dobber over het water liet scheren, riep hij mij na: "Goed volk bij ons in Noord-Holland, goed volk!" Ik keerde, mij verwijderende, nogeens het hoofd om, en riep terug: "Neen, Arijan, gij weet er niets van." "Hier is de melk", zeide ik den anderen dag tot Bartje. "Weinig en schraal."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek