United States or Iran ? Vote for the TOP Country of the Week !
De kuische Amalia had geen beter lot, en raakte verward in 't kroos. Die daaraan zeer verkeerd deed. Want het was Wouter's laatste strootje, en in 't geklapper van den molen hoorde hij duidelijk Amalia's verwijtend geklaag: Warre, warre, warre, wou, Waar is warre, warre, wou.... Wouter die me redden zou?
Zij hoorde niet meer, hoe de anderen schertsten, hoe Cateautje en Etienne in een hevig dispuut waren over de wijze, waarop men een riem moest houden; zij rukte slechts, onbevreesd voor het kroos, haar bloemen op, wier stelen zij als vochtige slangen aan haar voeten wierp, en zij dacht er aan, dat als men hard, steeds hard rukte, zoo hard tot de stengels bijna de vingers wondden, de bloemen moesten loslaten.
Maar de andre roos krijgt krinkels, scheuren, naden, Verschrompelt, en wordt groen en bruin en zwart, En zinkt, door haar met dezen smaad beladen: „Zoo’n ontevreden en verdorven hart, Dat water, lommer, kroos en slib durft smaden, En doet of ’t beste en edelste haar smart!”
De ander bespeurde dat twee jongetjes die in de sloot naar kikkers vischten, z'n pet hadden opgehaald. Wouter nam zonder omslag z'n eigendom terug. Kaatje vloog Holsma te-gemoet, en deed 'n jammerklagend relaas van haar wedervaren. Zou 't zóó erg wezen? zei de goede man. Hy naderde ons leerling-menschje, dat bezig was z'n petje te zuiveren van modder en kroos, en sprak hem aan.
Om hem overeind te houden, waren drie stevige boomen niet te veel geweest, en hy had er maar één. Hy viel dan ook weldra om, en lag daar alleronfatsoenlykst. Z'n petje rolde in de sloot, en verdween langzaam maar zeker onder 't kroos.
'Ze hebben het mij verteld, antwoordde Johannes, 'en ik ben zelf in een konijnenhol geweest en op den bodem van het water. Robinetta trok de fijne wenkbrauwen samen en keek hem half spottend aan. Doch zij vond geen valschheid. Zij zaten onder seringenboomen, waarvan dikke, paarse bloemtrossen afhingen. Vóór hen lag de vijver, met riet en kroos.
Het regende kippenvoêr en dat, wat nog in den zak gebleven was, kon niet meer gebruikt worden, want het was doornat en vol modder en kroos. "Dat is jou schuld, krabbelaar!" riep ik. "Jij hadt er op moeten passen! 'T is jou schuld en jij zult me twee maten kippenvoêr en eenen nieuwen zak teruggeven!" "'T is mijn schuld niet!
Het was me maar ontgaan. Terwyl ze sprak, kwam 't my weer duidelyk voor den geest. Ik zal eens naar die molens gaan, zei Leentje. En dat deed ze. Naar Wouters aanwyzing vond zy de juiste plek waar die belangryke ontmoeting zou hebben plaats gehad. Zy zag de balken, den modder, de eenden, het kroos ... alles was er, tot de aschlucht toe, alles ... behalve Fancy en haar vertellingen.
Ze dreven langzaam voort, en verdwenen tusschen de groenbemoste balken. Onwillekeurig begon Wouter's verbeelding verband te scheppen tusschen de richting der strootjes, en zyn indrukken. Daar ging de gravin met haar sleep, maar ze haakte aan den kant, en bleef steken in de modder. De kuische Amalia had geen beter lot, en raakte verward in 't kroos.
Ja toch, er verscheen een hoofd boven water.... Helaas, 't was de kop van den bok. 't Kroos zat hem aan de groote kromme horens. "B-è-è-è-è! B-è-è-è-è!" blaatte hij angstig. "Jantje! Jantje!" schreeuwde Dik. Daar verscheen ook Jantje's hoofd boven de oppervlakte. "Vader, ... help, ... ik ... hik, hik, ... ik, hik verdrink!" Dik bukte zich en greep Jantje bij de haren. "B-è-è-è-è!
Woord Van De Dag