United States or Azerbaijan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik bepaalde mij hier tot eenigen van die, waarvan men in het najaar slechts de doode en verwaaide stengels heeft af te snijden, zonder zich er verder in het minst om te bekreunen, wijl ze tegen onze winterkou volkomen bestand zijn. Alleen de Japansche Anemoon maakt hierop, gelijk ik zeide, uitzondering.
De drang naar die andere, nog ongekende liefde was niet te weren geweest, hoezeer ook haar gedachten werden afgeleid, werden bezig-gehouden door zorgen en angsten ; illusies waren in klanken en kleuren, in winterkou en in zomersche luwten, ze waren in weg-wazende wolken en in donkere kamerhoeken, ze brachten tranen mee of een lichten lach...; vage verlangens beklemden of deden zwellen en gedijen het jonge lijf; vizioenen van geluk verdoofden en verblindden met vreemdzalige ontroering.... Ze hechtten zich niet aan personen, ze bleven onbestemd.... Maar o! zoo moeilijk viel het haar soms helder bij haar taak en bedrijvig te blijven, haar dagen niet te verdroomen.... Al haar geestkracht had ze noodig om zich op te rukken uit bedwelmende soezerijen, die er waren vóór ze 't wist.... Haar toewijding was er des te ernstiger en forscher door geworden, maar had ook iets dors gekregen.... En hoe lieflijker haar droomen waren, hoe meer ze wel voelen moest het minne en valsche der krachten waartegen ze daaglijks had op te tornen....
Tegen den tijd dat de eerste sneeuw valt zijn de jonge waschberen volwassen en sterk genoeg om goed voor zichzelf te zorgen; en dan, weer net als de beer, ontwijken ze winterkou en -honger door vier of vijf maanden lang in een warm hol te gaan slapen, dat ze zorgvuldig op hun zomersche zwerftochten hebben uitgezocht.
"Dan gane we je vader 'n borretje van álles brenge", zei Suikerpeer: "dan krijgt-ie 'n 'n franse maaltijd eerst visch pezon enne dan harde bokking bekon enne dan rijs met soger-errette"... Na de hardheid van den dag, 't sloven en zwoegen in de felle winterkou, schenen ze uitgelaten te worden. Kwam de morgen, dan kwam de morgen.
Hij voelde zich prettig opgewekt in de gezonde winterkou; het liep zoo gemakkelijk en vlug over den harden, drogen weg; buitendien was het Zaterdag en had hij dus den langen Zondag in het vooruitzicht, waarop hij uren achtereen zou kunnen schaatsenrijden. Kortom, alles werkte samen om hem bizonder goed gemutst te doen zijn, maar zijn stemming was een geheel andere dan die van Elsje.
Eindelijk is het voor hem, die op zijn Rozen prijs stelt, zaak er tegen den winter een flinke laag blad tusschen en over uit te spreiden. De meeste doorbloeiende Rozen zijn wel tegen de winterkou bestand, maar dit heeft toch zijn grenzen, en als de winter streng is heeft men anders kans er velen te verliezen.
Dartle Liefde gaat verloren Bij een eerste winterkoû, Maar de Liefde, uit smart geboren, Is gelijk de smart getrouw! 't Land der zonne legt de bloemen Glans en gloed op ieder blad, Maar zij kunnen weinig roemen Op een milden geurenschat. Wolken, nevels, als daar grijzen Aan ons waterachtig zwerk, Doen eerst recht de geuren rijzen Uit het vochtig bloemenperk.
Uitgestooten uit haar huis, aan de felle winterkou prijs gegeven; niet gehoond, geslagen of vervloekt, maar enkel koud, onverbiddelijk, liefdeloos buitengesloten. Ik denk aan den kouden, sterrenheldren nacht, die zich over haar welfde, de groote wijde nacht met de verlatene, eenzame sneeuwvelden, met de stille bosschen.
Ik roep u op, u, de velen die Havelaar gekend hebt wanneer ge niet verstyfd zyt door winterkou en dood ... als de geredde vliegen, of verdroogd door de hitte daarginds onder de linie! ik roep u op om getuigenis te geven van zyn hart, gy allen die hem hebt gekend!
Woord Van De Dag