Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
Enfin, dat is nu eenmaal gebeurd en daar is dus niets aan te veranderen, hoewel ik volstrekt niet begrijp, wat Frits met jouw dorp te maken heeft, maar veel erger is het dat je je hier in huis en vooral tegenover Frits zoo belachelijk vrij gedraagt.
O, zij was het nog volstrekt niet met Georges eens, dat men leven kon zonder geld, en zij begreep zeer goed, dat meneer en mevrouw Verstraeten ook nogal bezwaar in zoo een levensopvatting zagen, maar enfin, de jongen had toch een toekomst, nietwaar, en de kinderen schenen nu hunne zinnen zóo op die dwaasheid gezet te hebben, dat men er die toch niet uit zou praten.
Wees op je tweeden tocht voorzichtiger en let vooral goed op mijn bibliotheek." "Wat bedoelt hij toch met zijn Venetiaanschen spiegel?" bromde de concierge, die ongerust om de langs den muur geplaatste houten ramen dwaalde, in zichzelf; "ik zie geen spiegel; maar dat is zeker een grap, ik zie niets, dan een kamerschut; enfin we zullen wel eens kijken wat er met de tweede reis mee komt."
Nu dat feest voorbij is, gevoelt zij iets leegs, iets "gedesoeuvreerds." Zij heeft op digestie-visites gerekend, op uitnoodigingen misschien; maar de stijve Romphuizers, enfin, ze komen graag als er wat extra's te genieten valt, maar anders blijven ze waar ze zitten of staan. Eigenlijk is Romphuizen onbeschrijfelijk vervelend.
O, goeie God, meneer, ik dacht soms uit m'n vel te springen, als ik zoo'n dialoog moest voeren, en dan al dat gezanik van de klanten: te zwaar, te licht, niet trekken, geen witte asch, ruilen, enfin! ik werd er wee van. Eigenlijk was 't jammer, want 't zaakje was nog zoo slecht niet, we hadden er brood in.
Hier in den Haag? Ach ja, ik denk wel, ik weet het ook niet. Misschien op een kleine plaats. Enfin, dat is dan nog iets van later zorg. Want, zie je, ik wou je iets voorstellen. Hij nam hare hand en zag haar met zijn moede oogen aan. En zij dacht, dat hij haar zou vragen bij hen in Brussel te komen; zou zij dat aannemen? Ik ga van den winter met je tante Elize op reis.
Tamelijk laat was het geworden en de griffier Heerbrand nam hoed en stok, toen conrector Paulmann geheimzinnig naar hem toe ging en sprak: „Hm, zou u niet, mijn waarde griffier, onzen besten mijnheer Anselmus zelf enfin, waar wij tevoren over spraken.” „Met het meeste genoegen,” antwoordde de griffier Heerbrand, en begon, nadat men zich in een kring geschaard had, zonder meer als volgt: „Er woont hier in deze plaats een wonderlijke, merkwaardige oude man; men zegt, dat hij aan allerlei geheime wetenschappen doet, maar aangezien die eigenlijk niet bestaan, houd ik hem meer voor een vorschenden oudheidkundige, en daarbij ook een proeven-nemenden chemicus.
Ik heb er zelf ook dikwijls om gelachen, maar op dat oogenblik was het geen aardigheid, ik was gek van woede, om mijn geweer en Klooch. Denk eens aan, kerel! Een nieuw ras nog niet erkend en in het stamboek opgenomen en van de aardbodem gevaagd voor het de oogen had geopend! Enfin, 't is niet anders. Het leven is vol teleurstellingen en dat is goed ook.
"Wat mij betreft, is die maatregel noodeloos, want het zal niet in mij opkomen voor u op den loop te gaan. Ik begrip de ware reden. Gij verbeeldt u, dat ik vlugger en behendiger ben, dan gij zelf zijt, maar minder sterk; en nu wilt gij mij met die riemen den pas afsnijden, om met mijn goede eigenschappen mijn voordeel te doen. Enfin, het is mij tamelijk onverschillig!
NORA. Beter althans dan u er mij van op de hoogte brengen kon. KROGSTAD. Ja, zoo'n slecht jurist als ik.... NORA. Wat wil u van mij? KROGSTAD. Alleen maar eens zien hoe u het maakte, mevrouw Helmer. Ik heb den heelen dag rondgeloopen al maar denkende aan u. Een geld-inner, een afgedankte klerk, een ... nou ja, enfin, zoo'n mensch als ik, heeft ook nog zoo iets wat ze een hart noemen, ziet u.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek