Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juli 2025
Hij was, 't is zonde dat ik het zeg, meer verbaasd dan bedroefd enfin! hij scandaliseerde mij en ik ben maar spoedig van hem afgeloopen, na hem den brief te hebben gelaten, die, hoop ik, meer impressie op hem zal maken.
Neen, nòg niet! Laat me u dan zeggen, wat ik in dit beeld mis. Asjeblieft! Ik zie daar voor me een beeld; misschien lijkt het goed, wat neus, ooren, mond, voorhoofd, enfin! wat den uiterlijken vorm betreft; die laat ik er op 't oogenblik geheel buiten.... Maar permitteer me, 't is juist de vorm, die....
Nooit! sprak zij kalm en beslist en steeds uit de hoogte. Enfin, dan zullen wij er maar niet op terugkomen. Het spijt me, maar als jij zoo gedecideerd bent, heb je er zeker goed over nagedacht, niet waar? O, ja! sprak zij en hoestte. Nu, dan moet ik je wat anders voorstellen; of eerst... wat denk je zelve te doen, als je dien akeligen hoest kwijt bent?
Mijnheer Van Hake zou toch moeten toestemmen dat men op zijn leeftijd om en bij de dertig eenigszins met verstand moest te werk gaan. Dood in vertrouwen gezegd was er toch bovendien 't een en ander, dat.... enfin Van Hake zou er wel alles van weten.
Ik vind wèl, dat hij iets vooruit gaat. Enfin, ik ben eigenlijk niet heelemaal bevoegd tot oordeelen, want: ik verstond hem, zoo gezegd, van z'n geboorte af, maar hij dient toch voor anderen ook verstaanbaar te zijn ... als ik er eens niet meer ben.
Weer nam hij haar hand, en trachtte haar diep in de oogen te kijken, maar zij ging heen, met een koelen groet: Meneer van den Heuvel.... Max sloot de deur achter haar, en bleef even staan in gedachten. Spirit, temperament zat er toch wel in dat kind, wat hield ze zich goed.... Flink zoo, zóo mocht hij het! Enfin, hij zag haar nog wel eens terug....
Neen, mijn waarde heer, dat gaat niet. ’t Spijt me, maar dan zal ik u niet langer ophouden. ’t Was anders een zaak geheel in uw eigen belang, waarover ik u wilde spreken; een spoedeischende zaak, die ik u alleen onder vier oogen kan toevertrouwen. Enfin! als ’t u onmogelijk is, dan....”
Meubels uit Utrecht; enfin, apotheek afgeschaft; 't huis aan den wal cadeau aan mevrouw Van Hake. Genereus, allerliefst....!" De generaal, die een paar malen terwijl hij weer naar buiten zag, op 't punt is geweest om dien wauwelaar den mond te snoeren, zegt bedaard: "Heeft men u verzocht mij die boodschap te brengen? Was dát de zaak waarover...." "Waarover ik u spreken kwam?
In den vooravond bij 't geleide van juffrouw Van Berge naar de groene kamer, heeft hij al iets voelen kloppen, en.... enfin, juffrouw Van Berge heeft hem eensklaps losgelaten, en Mina Lens die vóór haar liep, in den arm genomen. O dat guitje! Later had hij gehoord dat juffrouw Van Berge ook waarlijk al met den kantonrechter uit B. geëngageerd was, enfin.
»Dat zal mij wat helpen; zijn post is weggelegd voor mijnheer Duinstee," merkte Dumos aan met een pijnlijken glimlach. »Wel mogelijk! Maar dan is er immers ook wat voor mijn ouden vriend Mosje in 't zout." »Enfin, we zullen zien!" hernam de klerk met een schouderophalen, dat niet van vast geloof getuigde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek