Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
Zoo was er eens een die mij zei, terwijl Tieldeken hem in den kelder een glas bier ging halen: 't Es 'n malsch poezeken, e-woar, meniere; moar 't es spijtig da ze kromme bienen hêt. Een golf van bloed steeg naar mijn hoofd. Kromme beenen! Daar had ik nooit iets van gemerkt. Hoe wist die kinkel....! Hè-je da nog nie gezien, meniere! lachte hij om mijn verbouwereerdheid.
Es da geld weird, de pampieren?" "Of 't geld weird es!" riep verbaasd de notaris, "'t Ês geld!" "Ha moar da ziet er zeu oardig uit, meneer de notoarus! Dat 'n zijn gien bankbriefkes!" De notaris barstte in een korten proestlach uit, welken Alfons beschaamd en ongelukkig als een schuldige deed den blik ten gronde slaan. "G'n verstoa 't niet, e-woar, mijne vriend? vroeg eensklaps goedig de notaris.
"Weet-e gij wel, bazin Van de Weghe, dat het zeer veel voor u weerd is, van zulk eene goede kennis, ik zou aast zeggen: zulk eene goede vriendin van voornamen uize te ebben?" keek hij plotseling gewichtig op. Opnieuw begreep Rozeke hem maar half, maar zij knikte toch toestemmend en antwoordde ietwat schuchter: "Ba joa 't e-woar, miester? Z'hé zij mij lijk altijd nog al wel keune verdroagen."
Ge keun wel peizen, e-woar, wat da ze vertellen? O! 't es 'n schande! 'n schande!" 't Was als een openbaringslicht dat plotseling voor Rozeke opging. Zij voelde, met afschuw en schrik, het gansche laag gebabbel en geknoei dat buiten haar om ging, en begreep aan welken vuigen laster zij weerloos was blootgesteld.
Zij ademden weer vrijer toen zij buiten waren en spoedden zich huiswaarts. Wat dijnkt er ou van?" vroeg Standje. Dat 't uit es, al uren uit," antwoordde Belzemien. Joa moar, aangoande Leontientsje, wil ik zeggen?" meende Standje. Ooo!..." zei Belzemien eensklaps zeer gewichtig. "Ha... we zille wij moete schrijven, e-woar?"
Arracher... arracher... l' onkruid," waagde Standje maar weer, opnieuw om zijn raar taaltje lachend. Comme ça, avec leurs mains, sans gants?" vroeg ze verwonderd. Mais-z-owie, mais-z-owie," glimlachte Standje. Et ça ne leur fait pas mal? Ça ne pique pas?" Mais non, mais non. G' heur wel da ze leute hên, e-woar? Ze zijngen..."
"Bah zeu!" riep de oude boer verwonderd uit, terwijl hij zoo wijd mogelijk zijn kleine oogjes opensperde. Vader Van Dalen lachte: "Ze kwieken hier goed, e-woar, boas Dons? da es zeker die vruchtboare grond!.... "En da mijn wijf hier pertan nie gedijd 'n hét! Hoe verstoa-je dátte?" schetterde de oude.
En over het ijs kwam ook met trage, stramme schreden een der oud-mannetjes uit het Armenhuis naar ons toe: een klein, bleek ventje met grijze oogen, die mij oolijk aankeken, terwijl hij stil glimlachte in zijn vollen, grijzen baard. Hij spuwde van zich af een straaltje bruin tabakssap, veegde zijn mond, glimlachte inniger en zei: Da es toch precies zijn voader, e-woar, meniere?
Waar 't mooie geld te voorschijn kwam hielden de grapjes dadelijk op. Allen keken met strakke gezichten van eerbied naar de groote, ronde, zilverstukken. Alleen Vaprijsken, die ook geen direkt belang had bij de onderhandeling, waagde oolijk-glimlachend een kluchtige opmerking: "Da es toch scheun e-woar, die greute stikken! 't Woater komt er van in mijne mond."
Zij beschouwden het beiden als een niet te ontwijken dwangplicht, als iets dat hun, wel goed bedoeld, maar toch huns ondanks, werd opgelegd en waaraan ze zich te onderwerpen hadden omdat de jonge vrouw hun meesteres en zij haar nederige onderdanen waren. "Och, as 't het absoluut moet, mevreiwe," zuchtte hij: "ge zij gulder onz' miesters en we moeten wij g'heurzoamen, e-woar?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek