Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
De weduwe begrijpt plotseling, dat alles reddeloos verloren is, en staat op, als wilde zij heengaan. Zij wenkt haar zoon, om ook op te staan. "Blijf zitten, juffrouw!" Strijkman ziet Dorus onbeschaamd aan en zegt plotseling: "Je kunt zeggen, wat je wilt, maar bewijzen kun je niets." "Misschien toch wel," zegt Dorus glimlachend. "Waar zijn je pampieren?" vraagt Strijkman brutaal en verward tevens.
"Ja!" zeide hij: en toen haalde hij een dik pak pampieren uit zijn rokzak en lei het op tafel. "Ik begon al ongerust te worden over uw lang wegblijven," zei zij. "Ja!" zei hij, "ik heb nog een ontmoeting gehad." En toen keek hij mij zoo schuins aan van onder zijn bril, alsof hij wilde zeggen: "pak je biezen." "Ik was juist voornemens," zeide ik, "aan de Juffer een gedichtje te gaan voorlezen."
Strijkman heeft de pampieren gehad en herkon dadelijk den jongen, begrijpt u? Dus... die... pampieren..." "Die papieren zijn volstrekt geen bewijzen, in 't minst niet." "Wâblief?" vraagt Strijkman verschrikt. "Een geboortebewijs en een trouwakte kan iedereen op het stadhuis doen lichten. Alleen de brief zou een bewijsstuk kunnen worden, wanneer..."
Ik herhaal: de echte Dorus Makko is gevonden en..." "Och! wat uwè zeit! Kan hij dat bewijzen? Heeft hij pampieren?" "Neen." "Nou, dan staat het nog te bezien, wie liegt: hij of ik. "Ik zou wel eens willen zien, wie de brutaligheid heeft om te zeggen, dat deze jongen niet Makko's zoon is." "Daar zal ik je dadelijk gelegenheid toe geven."
Es da geld weird, de pampieren?" "Of 't geld weird es!" riep verbaasd de notaris, "'t Ês geld!" "Ha moar da ziet er zeu oardig uit, meneer de notoarus! Dat 'n zijn gien bankbriefkes!" De notaris barstte in een korten proestlach uit, welken Alfons beschaamd en ongelukkig als een schuldige deed den blik ten gronde slaan. "G'n verstoa 't niet, e-woar, mijne vriend? vroeg eensklaps goedig de notaris.
Strijkman heeft reeds de hand in den zak gestoken en grijpt uit gewoonte naar de papieren, maar hij trekt haar ledig terug, en op de weduwe Juttner wijzend, zegt hij: "Juffrouw Blommers heeft ze." "Wat?" "De pampieren, de bewijzen, meneer!" "O ja, daar wilde ik u juist om verzoeken. Heeft u alles bij u, juffrouw?" "Jawel, meneer de avekaat.
"Kan hij zich niets meer van zijn vader herinneren?" "Niemendal, meneer, en van de pampieren ook niet: ik heb ze maar eens weer meegebracht. Wil u ze nog eens zien?" vraagt Strijkman, om aan des procureurs gedachten een andere wending te geven. "Dank je, 't heeft voorloopig volstrekt geen nut." "Och, kijkt u maar eens; 'k heb nu 't portretje ook meegenomen."
"Ga uw gang," zeide hij. "Monsieur Helding! en laat ik u niet storen." Ik dacht, de man wil het toch eens hooren; maar daar kwam niet van: hij haalde een cassette voor den dag, opende het pak, dat hij medegebracht had, nam eenige pampieren daaruit, die hij weder bij zich stak, en verborg de rest in de cassette, zonder bij dat alles de minste acht te geven op hetgeen ik voorlas."
Thans wist hij wie dat meisje was en naar het blozende Jaantje, die haar geheim door hare moeder zoo eensklaps verraden zag, gaande, sprak de flinke knaap: "Oude makker, nou ken ik je! Nou weet ik wie je ben! Moeder Lanoy, je dochter is eene heldin!" "Ja, jongen, daaraf heeft ze ook mooie brieven! Jaantje, kind, haal die pampieren ereis!" "Welke brieven zijn dat?" vroeg Huib.
Evenals de Wakende Boeij en de Nachtegael zal ook 't Quelpaert de Brack vóór 8 Jan. zijn teruggekeerd. Arch.; zie ook Dagr. Arch. Miss. 24 Juni 1618 en Miss. Batavia naar Firando 28 Febr. 1620, Coen, dl. Vgl. Memorie van pampieren pr t Schip Amsterdam over Taijouan aen d'Ed. Heer Gouverneur Generael in dato 23e Nov. Ao 1637 geconsigneert. No. 7; ook in Dagr. Japan, 5 Febr. Ao 1637.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek