Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
"Van huus," antwoordde het kind. "Van huus? Woar is oe huus, menneke?" "Bij voader." "Hoe heit oe voader, kerlje?" "Teunis heit ie; moar hie kiekt altied zoo vuul, krek as Tax." "Wie is Tax?" "Tax? Wel Tax van noast ons, die ielkeen in de been' biet." "Moar oe voader zal toch niet bieten, jungske?" "Neen, bieten dat duut ie ook niet, moar sloan kan ie, dát kan ie!
Aan de andere zijde van de stellage staat Carlo's compagnon in een Duitsche huzarenuniform, en naast hem een ondergeschikt lid van het gezelschap, die in een berenvel gestoken, niet zonder verdienste "Bruin" voorstelt. "Zou dat nou en aèchten beer zin? Hij duut er lêlijk genogt veur," zegt fluisterend een der boerenmeisjes tot een andere, die met haar voor de tent staat.
Wel jong, jong, die twee hebben mekoar dan niet lang allinnig geloaten. Cloas is van de leinte gesturven, en Heintje da's nou krek zes moanden loater! Jong, jong, 't is veur Wiege-Mie 'en heel ding; woar mot ze noa toe? ze het niks, geen spier; neejen en breien kan ze, moar da's alles, en ik geleuf niet, dat ze 't nog al te best duut.
Zijn fluitend stemgeluid heeft een eenigszins droefgeestigen, maar volstrekt niet onaangenamen klank: zijn loktoon klinkt ongeveer als "kwie" of "duut", zijn paringswijsje is een klagend "klioe", dat zoo dikwijls en zoo schielijk achtereen herhaald wordt, dat het aan "jodelen" doet denken. Aan dit geluid heeft hij zijn naam te danken.
"Wat God duut, is welgedoan!" sprak Arie toen hij in zijn woning terugkwam, maar, bedremmeld bleef hij staan, en ook de jongelieden zagen vreemd op, toen zij bij hun binnentreden den baron Van Sommer, met den jonker in de woonkamer ontdekten. Vreemd zagen zij op, de drie brave menschen. Wessels begreep niet, wat hij van dit bezuuk most denken.
Dorus leerde heur hartje kennen; 't lillike zag ie niet meer. Moar "goed van binnen en knap van buuten das toch nóg bêter," zeien de jongens; "'t lillike stoot af en duut oe onrechtveerdig wêzen; de mins blieft mins zie 't oog wil óók wat." "Best meugelik! Moar Santje had er nou toch geen schoai bij. En Kees? neen, Kees ook niet. Kees is en blieft heur beste jong!" "Nietwoar, jungske!
"Da' duut 't!" zei Meeuwsen: "Neen ien die darde klas doar is 't urn te krepieren." Na eenige minuten sporens verscheen er een conducteur; vanwaar, begreep Gerrit noch Gijs en vroeg aan de boeren: "Heeren waarheen?" "Nou, Heeren," zei Gerrit, "dat kan wel minder." "Boeren dan," hernam de conducteur, "waarheen?" Meeuwsen vond de mins onwellêvend, en zei: "Ik en mien zeun noar Amsterdam."
"Dat duut 't!" zei Jan Peter die knecht was, en 'en pik koolslaai zat te bekijken vóór hij dien innam: "Schouw geet 't 'r heer, dat versmeer ik oe." De spreker zweeg, de mond was gestopt. "Voader is 'r bij," zei Gijs geruststellend: "Nou Mijn, Atjuus, 'k mot vort!" 't Scheen wel of Mijn, die er voor een boerin lang niet slecht uitzag, van den slungel hield.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek