United States or Guadeloupe ? Vote for the TOP Country of the Week !
Boven op den molenberg donderde het kanon driemaal, en de muziek begon de vroolijke aria van onzen zoeten Gretry: "Waar kan men beter zijn dan bij zijn beste vrienden?" Rondom de koets liepen honderden menschen te zamen met de wemelende handen opgeheven of de hoeden zwaaiende, terwijl de lucht weergalmde onder de kreten: "Leve Jan Verhelst! Welkom, hoera, hoera!"
Op zekeren avond kwam er een geducht onweer opzetten; het lichtte en donderde, de regen viel bij stroomen neer, het was een verschrikkelijk weer! Daar werd er op de stadspoort geklopt, en de oude koning ging er heen, om haar open te doen. Het was een prinses, die buiten voor de poort stond. Maar lieve hemel! Wat zag zij er van den regen en van het verschrikkelijke weer uit!
Plotseling sloeg een heftige bliksemflits boven het Theater uit in de lucht. Het donderde dadelijk na. De regen kletterde neêr. O-o-oh! protesteerde het volk. In het rechtsche Tribunaal was Domitianus opgerezen, bang. Er was een tumult van vertrek, een gedrang van paleis-officieren en cubiculariï om den Keizer heen.
Onwaardige dienaars van de Groote Godin en hij had ze geherbergd, dacht hij nu toch, uit een godsdienstig gevoel: hij kon priesters, zelfs onwaardige, toch niet laten omkomen van ellende en honger. Hoûen jullie je bek, daar in dien hoek?? donderde hij hun toe, boos. Anders gaan jullie allemaal de deur uit!
De monnik drong met het zwaard in de vuist op Vianen toe. "Verdedig u, ellendeling!" donderde hij hem toe, "of ik steek u overhoop als een hond!" Vianen hier het zwaard op. Vlug wierp de monnik de kap naar achteren, en verschrikt deinsde Vianen achteruit. "IJselstein!" mompelde hij onthutst. "Ja, IJselstein!" riep Heer Gijsbrecht, terwijl hij Vianen een geweldigen slag op den schouder toebracht.
Om haar heen steeg eene zachtheid die hemelsch was. Toen Ernest Verlat op de Kortenbergsche laan zijne vrouw was nageloopen en deze bij Doening zag aanschellen, had hij haar daar niet durven volgen. Hij was naar huis gegaan, had Ko naar de Hamerstraat gezonden met de kales, en lag dan in een zetel te wachten. Eene schrikkelijke botsing van beelden en plannen donderde door zijne hersens.
En het donderde en het weêrlichtte, of was het enkel het rollen der wolken en dringen der dreigende geesten en de sulfergloor van hun atmosfeer, die telkens hel op vlamde tusschen de dichter en dichter aankrullende dampen? Maar een vreeslijke stem, machtig, weêrklonk.... Heilige goden van Eleuzis! bad ik. Bewaar wie mij dierbaar is!!
"Kom, ik zal 't je wijzen. Ga mee." Zij stapte moedig in 't hooge kruid met hare tengere beentjes. "Geef me maar een hand" vroeg hij, beschermend. Zoo daalden ze, wijdschrijdend, samen de helling af. "Heila!" donderde een zware mannenstem. "Waarheen moet dat met jullie daar?" "Ik wou het beekje wijzen, daarginds." "Wat jij, beekje, gauw terug, vlegel!
Een paar takken kraakten door zijne bewegingen, maar, dank zij het leven dat de ezel maakte, hoorden de dieven het niet. Opeens sprong den kapitein op, en den kerel die zijn paard aan den toom hield in den nek grijpend, donderde hij hem toe: Halt, ellendige roover! Op hetzelfde oogenblik sprong ook Selam als een tijger op zijne tegenpartij en wierp den man op den grond.
De angst was groot in de barricade. Het schot ging af en donderde. "Present!" riep een vroolijke stem. Juist op het oogenblik, dat de kogel tegen de barricade sprong, sprong Gavroche er in. Hij kwam van den kant der Zwanenstraat en was vlug over de nevenbarricade tegenover de stegen der kleine Truanderie geklauterd. Gavroche had meer uitwerking in de barricade dan de kogel.
Woord Van De Dag