Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 oktober 2025
Daarom hebben zij, die verkeerd doen, altijd een grooten, door niets anders te verklaren angst voor alles, wat goed is. Toen Deugniet hoorde, dat hij geroepen werd, veranderde hij weer van schuilplaats; zijn geweten liet hem geen rust, zie je! Allen waren nu in de weer om hem te zoeken. De tijd drong. Verbeeld je eens, dat de fee kwam, voordat zijn moeder nog met hem klaar was!
Nele, herkent gij mij? riep hij. Verschrikt, weenend en lachend te gelijk, want heure kaken waren nat, sprak zij: Ik zie u, leelijke deugniet! Nele, sprak Uilenspiegel, als ge mij wilt slaan, heb ik thuis eenen stok. Hij slaat goed, en laat merkteekenen na, want hij is zwaar en knoestig. Thijl, vroeg Nele, gaat gij naar de Zeven? Ja, antwoordde Uilenspiegel.
't Was een geluk, dat men haar ten slotte voor iemand met gekrenkte geestvermogens begon te houden. Dit stemde allen zachter jegens haar en zoo werd 't nu ook oogluikend toegelaten, dat zij Deugniet, die naar zijn vader terug werd gebracht, bleef vergezellen. Het was bijna nacht, toen zij in de stad kwamen. Marianne stond in de deur.
Hij had in het geheel geen achting voor dat arme meisje en verre van recht te doen wedervaren aan haar oprechte toewijding voor mij, noemde de onbeschaamde haar een valsche femelaarster, want tegenwoordig schijnt de deugd slechts schijnheiligheid aan de jongelieden. Den hemel zij dank, heb ik me van dien deugniet ontslagen.
Dat vosje gaan we vangen, maar ik zegge u, dat geen uwer het hart in zijn lijf moet hebben aan het plunderen te slaan; want zoo waar ik kapitein Jan Jansz. ben, ik zal ieder, die dat durft te doen als deugniet ergens aan wal laten zetten.
Ik laat geen van me kinderen meer schoolgaan; ze krijgen patente meesters aan huis. Gouverneurs en gouvernantes wil ik niet onder mijn oogen zien. En wat de meisjes betreft: mijn vrouw verstaat geen woord Fransch, en toch heeft ze elf kinderen gehad, weetje.... Zie je dien opgezetten tijger? Dien heb ik zelf op mijn suikerplantage geschoten!... De deugniet had al driemaal een kalf komen weghalen."
We hebben juist een volledig relaas over hem gehoord van zijn geboorte af; hij is zijn leven lang een doortrapte kleine deugniet geweest.« »Ik zal 't nooit gelooven, mijnheer,« antwoordde de oude dame dapper. »Nooit!« »Jullie ouwe wijven gelooven nooit iets anders als kwakzalvers en boeken met leugen-verhalen,« snauwde de heer Grimwig. »Dat wist ik al lang.
Misschien zouden ze 't tweetal niet eens hebben opgemerkt, als Deugniet, die naar alle kanten uitkeek, den koetsier niet in 't oog gekregen en hem bij zijn naam geroepen had. Op zijn zeggen wie hij was, betoonde de man zich heel verheugd hem terug te zien, maar vroeg tevens, op een toon van verbazing, wie dan toch wel de oude bedelares was, die hem zoo ver van huis had meegetroond.
En hij schudde zijn hoofd en sprak tot het kind. Hij zeide, dat het wel vreemd was dat hij het droeg, die nog dien zelfden nacht een man had gedood en daardoor de wraak der soldaten over de arme moeder had doen komen zijn liefde was het, de liefde van den deugniet, van den onverschilligen schooier, die zich om geen mensch ooit bekommerde, waardoor al het ongeluk was gebeurd.
Moed om te vragen waar die nicht woonde, had Wouter weer niet. De deugniet zette 'n gezicht alsof-i geheel-en-al voldaan was. Na eenig toeven en dralen en kuchen en heen-en-weer schuiven op z'n stoel Wouter wist nog niet hoe men 'n bezoek afbreekt: velen leeren het nooit! verliet hy met pater Jansen 't huisje.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek