Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 22 juli 2025


Al de passagiers lachten, behalve drie of vier, die op de beurs moesten zijn. "Ziede gek jong," grinnikte Gerrit: "Neen kammeroad," vervolgde hij tot den conducteur: "Noar 'en lozement." "Welk Hotel?" was de vraag: "Eerste, tweede, derde, vierde, vijfde klasse; Rondeel, Doelen, Munt, of mot je in de Nes....?"

Maar juist daarom is het Gaetano onmogelijk. Sommige menschen hebben een oppositiegeest, ze kunnen nooit doen, wat men verwacht, dat zij zullen doen. Gaetano begint haar van zijn reis te vertellen. Hij spreekt niet eens over het socialisme. Hij spreekt van den trein, den conducteur en het eigenaardige reisgezelschap. Donna Micaela ziet hem aan, haar oogen beginnen al inniger te smeeken.

Om korter te gaan: ik stapte van de trede, viel eerst bijna in de armen van een geknevelden heer, met een stijf been en gelen rotting, die de bleeke dame afwachtte en, bang zijnde dat iemand anders haar de hand toesteken zou dan ZEd., de zijne alvast uitstak, dook onder de reeds tegen het dak van het voertuig, waarmee ik gekomen was, opgezette ladder dóór, riep den knecht toe: "die zwarte koffer met een H!" gaf den conducteur, die met de maal naar binnen ging, mijn vijfje, en keek naar iemand om, die mijn goed zou kunnen dragen zonder in de verzoeking te komen het aan zijn eigen adres te bezorgen.

Maar dat was toch de hoofdzaak niet. Die zat bij den koekbakker. Deze beminnelijke christen wist zijn liefdewerk in mijn kinderoogen zoo bekoorlijk te maken, alsof hij een tramconducteur of koetsier was geweest. En dat wil heusch wat zeggen, want gelijk ieder weet, wil iedere jongen graag conducteur of koetsier worden. Welnu, meneer Beekman maakte zijn kinderkerk aantrekkelijk.... als een omnibus.

"Staat de trein niet gauw stil?" vroeg Helle. Hij stond met zijn neus tegen het raampje platgedrukt, alles met aandacht daarbuiten gade te slaan. Op hetzelfde oogenblik stak de conducteur zijn hoofd door het raam en riep met een sterken neusklank: "Stopt niet vóór Rödvig!" Geen van beiden begreep waar de drie uren gebleven waren, toen zij tien minuten later aan het station stil hielden.

Het avondmaal en de ligging was vrij goed, vooral voor den matigen prijs van £ 2-10-: de persoon, en hier voor had ik 's avonds nog vuur op mijn kamer gehad. Den 10 dezer, met het opgaan van de zon, en het aanbreken van een' heerlijken herfstmorgen, vertrokken wij van Epernon. De Conducteur, een Elzasser, was een van de geschiktsten, dien ik op reis ontmoet heb.

De machinist en de conducteur waren afgestegen en praatten zeer levendig met den lijn-opzichter, dien de chef van het station Medicine-Bow, het eerstvolgende station, herwaarts had gezonden. De reizigers waren nu eveneens genaderd en namen aan dit gesprek deel. Ook kolonel Stamp Proctor die op hoogen toon sprak en gebiedende gebaren maakte.

"Woar noartoe?" vroeg de conducteur. "Noar 't ende van de weireld!" schertste Vaprijsken. En zij reden.

Even buiten hetzelve hield de wagen stil, om het middagmaal te houden, het was omtrent 10 uren, en de Conducteur zeide, dat wij hier tot omtrent 1 uur blijven moesten, omdat, deze wagen niet van paarden verwisselende, dezelve wat moesten rusten. Wij klommen dan langs een' vrij steilen weg in de stad; zij bestaat meest in een regte straat, waarin eenige gnappe huizen.

Ze waren allemaal even aardig; en de conducteur niet minder. Zelfs de courantenjongen trok een grappig gezicht. »Wat is het toch heerlijk om zoo te reizen; vind je nietvroeg Kee. »Nouantwoordde Nel. Samen stonden ze voor een portierraam. »Voorzichtig, Kee; straks waaien je krullen wegzei meester. Meteen voelde hij eens, of 't portier wel goed gesloten was.

Woord Van De Dag

bakels

Anderen Op Zoek