United States or Slovakia ? Vote for the TOP Country of the Week !
't Gezang is uit.... Mijn hart moet ijzen, ijzen.... Mijn lieve leven ligt... dood... in 't stof..." Drie dagen later zette een kleine stoet van Höjstrup zich langzaam in beweging naar Rödvig. Voorop de kist, bedekt met voorjaarsbloemen en wintergroen, daarachter een oud dorpsrijtuig, waarin een jonge vrouw en een kleine jongen.
Den morgen, dat zij Rödvig verlaten zouden, kwam er bericht van den eersten geneesheer van Oringe, dat mevrouw Halling een hevige zenuwkoorts had gekregen, en hij geloofde niet, dat zij nog vele dagen te leven had. Als zij komen wilden, om haar nog te zien, moesten zij dit zoo spoedig mogelijk doen. Denzelfden morgen gingen zij er heen en namen den jongen mee.
"Staat de trein niet gauw stil?" vroeg Helle. Hij stond met zijn neus tegen het raampje platgedrukt, alles met aandacht daarbuiten gade te slaan. Op hetzelfde oogenblik stak de conducteur zijn hoofd door het raam en riep met een sterken neusklank: "Stopt niet vóór Rödvig!" Geen van beiden begreep waar de drie uren gebleven waren, toen zij tien minuten later aan het station stil hielden.
Het zou zoo goed voor Helle zijn eens naar hartelust de buitenlucht te genieten. Vol enthousiasme ging zij op zijn voorstel in. "Maar waar naar toe?" vroeg zij. "Ik stel voor naar Rödvig. Daar is 't heerlijk baden en er is een verrukkelijk kreupelbosch." "Goed, dan gaan we naar Rödvig!" riep zij stralend uit. "Hoera, Helle! Nou zal je plezier hebben!
Woord Van De Dag