Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 mei 2025
Zoo ge een ander wiel naamt, in plaats van dit te herstellen?" "Hoe?" "Ge zijt wagenmaker?" "Gewis, mijnheer." "Hebt ge niet een wiel te koop? ik zou dan dadelijk kunnen vertrekken." "Een ander wiel?" "Ja." "Ik heb geen wiel voor uw cabriolet gereed. Twee wielen maken een paar. Twee verschillende wielen passen niet bij elkaar." "Verkoop mij dan een paar wielen."
"Bossuet," zei Marius, "maar ik meende dat ge u L'aigle hebt genoemd." "Van Meaux," antwoordde L'aigle, "bloemsprakig: Bossuet." Courfeyrac klom in de cabriolet en zei: "Hôtel de la porte St. Jacques, koetsier." Denzelfden avond had Marius een kamer in het hôtel der porte St. Jacques, naast die van Courfeyrac, betrokken. In weinige dagen was Marius Courfeyrac's vriend.
Van den anderen kant komt tegelijk de open landauer, waarin Mattia en Christina zijn gezeten, die ons toewuiven met de hand. En achter den landauer volgt eene cabriolet, waarvan Bob zelf het paard ment. Bob ziet er uit als een voornaam heer en zijn broer is nog altijd de ruwe zeeman, die ons naar Isigny bracht. Wij snellen ijlings de trap af, om onze gasten beneden aan het bordes te ontvangen.
Frits, die niet op zoo gunstige bijomstandigheden had durven rekenen, wipte vlug de cabriolet uit, dicht in zijn mantel gedoken en de reismuts diep over de oogen getrokken, en ijlde als een opgestooten haas het logement in, de gelagkamer binnen met de gerustheid van niet door den kastelein herkend te worden, daar de Zon telkens van bewoners wisselde, waaronder zelden stadgenooten, die maar al te goed wisten dat er bij die zaak lichter geld te verliezen dan te winnen viel.
Mijnheer Madeleine vond Scaufflaire te huis, bezig met het herstellen van paardetuig. "Scaufflaire, hebt ge een goed paard voor mij?" vroeg hij. "Mijnheer de maire," zei de Vlaming, "al mijn paarden zijn goed. Wat bedoelt u met een goed paard?" "Een paard, dat twintig uren in een dag aflegt." "Drommels!" hernam de Vlaming, "twintig uren." "Ja." "Voor een cabriolet?" "Ja."
Tegen iets leunen is een manier van staande te liggen, die den denkers niet onaangenaam is. De arend van Meaux dacht zonder treurigheid aan een klein ongeval, hem den voorlaatsten dag aan de academie overkomen, en dat zijn plannen voor de toekomst, die trouwens zeer onbepaald waren, veranderen moest. Het in gedachten zijn belet niet dat een cabriolet voorbijrijden en zelfs dat men die zien kan.
Aan u, mijnheer Pontmercy, heb ik mijn doorschrapping te danken. Ik wil u daarom plechtig mijn dankbezoek brengen. Waar woont ge?" "In deze cabriolet," zei Marius. "Dat is een bewijs van weelde," hernam L'aigle bedaard. "Ik wensch er u geluk mede. 't Is een huur van 9000 francs per jaar." Juist kwam Courfeyrac uit het koffiehuis.
"Twee francs." "Ik zal u betalen als ik te huis ben." De koetsier, in plaats van te antwoorden, floot een deuntje en legde de zweep over zijn paard. Marius zag ontsteld de cabriolet wegrijden. Om twee francs, die hem ontbraken, verloor hij zijn vreugd, zijn geluk, zijn liefde; hij verviel weder in nacht! hij had gezien, en werd weder blind.
Ach, Marius! 't is afschuwelijk! Gedood! vóór mij dood! Een barricade! O! de booswicht! Ik geloof, dokter, dat ge in de buurt woont. Ja, ik ken u. Ik zie uit mijn raam uw cabriolet voorbijrijden. Ik zal u zeggen; ge zoudt u vergissen, zoo ge meent dat ik kwaad ben. Men wordt niet kwaad op een doode. 't Zou dom zijn. 't Is een kind, dat ik heb opgevoed. Ik was reeds oud toen hij nog zeer klein was.
Aan den oever van het meer Timsah genaderd, wacht den aanzienlijken reiziger eene aangename verrassing: deze namelijk, dat hij den rug van zijn kameel verlaat voor een rijtuig, bespannen met drommedarissen: een vervoermiddel van eene geheel nieuwe uitvinding. Men kan het noemen half omnibus en half cabriolet, met wielen, waarvan de velgen zoo breed zijn als die onzer grootste karren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek