Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
"Hoe!" zeide Mom, zich hoogst verbaasd veinzende: "is de Jonker niet uw neef? hebt gij zelf niet verhaald, dat gij hem tot u genomen hadt, omdat hij als hulpelooze wees overgebleven was?" "Een fraaie neef!" bromde de Heer van Sonheuvel: "een Spanjoolsch kind!" "Wat hoor ik?" riep Mom: "is de Jonker een Spanjaard?"
Somber voor zich uitstarend, 't geledigde glaasje in de hand, een afgekouwd eindje hij accepteerde ook graag een sigaar tusschen de lippen, bromde hij: "I bin 'n verlor'ner mann, aber schlecht bin i niet!" en aan dengeen die 't hooren wilde, vertelde hij dan, dat hij altijd "ein lustiger, tüchtiger, braver kerl" was geweest, dat zijn talent, zijn kunst in zijn "Vaterland" genoeg bekend waren, maar dat hij nooit naar Holland had moeten komen omdat hij, wanneer "dass verdammte Weib hem niet an der verdammte Holländische sjenever had geholfen, bestimmt Musikdirector in Baireuth war geworden."
De groote slagershond stond op en gaf door een dof gebrom zijn booze plannen te kennen. Spot bromde terug. Maar opeens vloog de dog op hem aan en greep hem bij de keel, met het vaste plan, hem het geurige middagmaal te ontrooven.
't is een heel poosje geleden, dat we elkaar zagen," zoo begon hij met een zachte stem, alsof hij wat moe was. "Ja, ik kan me wel voorstellen, dat u het druk gehad hebt," bromde Steffensen. Greta zeide niets, maar luisterde met hoopvolle verwachting. "Ja, ik heb 't druk gehad, met mijn eigen zaken en met die van anderen."
"Pax vobiscum!" zei de gewaande monnik, en wilde schielijk voorbij sluipen, toen een zachte stem antwoordde: "Et vobis quaeso, domine reverendissime pro misericordia vestra." Ik ben wat doof," hernam Cedric in goed Saksisch, en tegelijk bromde hij in zichzelven: "Verwenscht zij de nar en zijn Pax vobiscum! Ik heb mijn wapen bij den eersten slag gebroken!"
»Wat drommel is er te doen met den hond?" bromde Holmes; »zij zullen toch gewis geen rijtuig of luchtballon gebruikt hebben." »Misschien zijn zij hier eenigen tijd blijven stilstaan," merkte ik op. »Ha! 't is al in orde. Daar gaat hij weer," zei mijn metgezel, met een zucht van verlichting.
Een zucht van verlichting ontsnapte den krijgsman, terwijl hij nog steeds vooroverliggend, met zijn hoofd schuins op het kussen, in zijn baard bromde: „Anders niet? Maakt de kerel daar zoo’n drukte over?”
Hij ging zitten en staarde naar het schouwspel van de zee. De zon kwam te voorschijn en maakte de atmosfeer nog zwoeler, terwijl de windstilte nog steeds aanhield. De zeeën namen voortdurend toe in grootte. "Waar die zee vandaan komt, gaat boven mijn petje," bromde Raoul ongeduldig. "Er is geen wind, en kijk eens, kijk eens dien kerel daar!"
Lou hield zijn kop met een mes, ik zijn staart met een vork naar beneden, maar toen begon-ie middenin op te bollen. "Je heb er te weinig olie in gedaan," bromde ik. "Je ben gek... er is nog te veel in." "Nou je ziet toch wat het beest 'n grimassen maakt!" "Dat ligt an de pan..." Het was om wanhopig te worden.
"Wel mogelijk!" bromde Doedes, die, aan het einde der tafel gezeten, zich vast in de handen wreef van blijdschap over de belangrijke beschuldiging, die hij te vervolgen had:; Heynsz een bemoeial geen bewijs tegen dien getuige voortgaan!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek