Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juli 2025
Ze zou op verzoek van moeder, die nu weer beter was, van dat pleizierreisje van sommige kinderen maar geen woord spreken; want hij zou er misschien aanleiding in vinden om Willem maar van school te nemen. Het middagmaal was afgeloopen en baloorig ging Willem de straat op. Zou hij naar school gaan? "Neen," bromde hij, "nu blijf ik vanmiddag eens stilletjes thuis!
De lucht was heerlijk frisch geworden en de verre donder bromde slechts heel lang na elken bliksemstraal, in doffe trillingen zwaardreigend over andere gewesten.
Langzamerhand kwam het zoover, dat Juffrouw Kruse werkelijk dagelijks een beetje strijd voeren moest om haar huis in de eenvoudige welvarendheid te houden, die zij in de latere jaren had ingevoerd. Zelfs de oude Jörgen merkte het en werd zoo moedig, dat hij wat bromde over den wijn iederen Zondag.
Toen de kindermeid de boodschap bracht, bromde hij: "Laat Dolf maar op zijn eentje gaan wandelen, ik heb nog geen' zin om op te staan." "Zóó," zei de kindermeid, "zoo, baasje, dacht jij, dat jij je eten en drinken hier voor niets kreeg? Je mag blij toe wezen, dat je niets moeilijkers hebt te doen, dan onzen Dolf gezelschap houden.
Sta daar niet te snotteren. Als je niks beters hebt te doen, snij dan maar heelemaal uit. Versta je me niet?« »Ja, ik versta je wel,« antwoordde het meisje, terwijl zij haar gezicht afwendde en gedwongen lachte. »Wat haal je je nou weer in je hoofd?« »O, dus je heb je bedacht?« bromde Sikes, toen hij de tranen in haar oogen opmerkte. »Des te beter voor jou.«
"Een verduiveld slecht ontbijt gehad! een half uur op de freule gewacht, de eieren te hard, de biefstuk als leer, Zijne Excellentie uit zijn humeur, en dat alles omdat de freule goedvindt op een ongelegen tijd uit te rijden, ridder te voet thuis te komen en den held van dat mooie avontuur in triomf mee te brengen in de vesting," bromde de kapitein op half knorrigen, half schertsenden toon, terwijl hij ons achterna liep.
Een zwarte behoort tot den inventaris eener onderneming, evengoed als de huis- en trekdieren, evengoed als de landbouwgereedschappen." »Het is wat moois!" bromde de mestiesche.
»Weet ook een van jullie, wat den kleinen schreeuwleelijk scheelt?" bromde de schipper ongeduldig. »Kijk liever dezen kant eens uit," zei zijn broer. »Begrijp jij soms wat ze daar nazitten?" De oude man en zijn andere zoon keken en zagen toen vier mannen, die op den Oostelijken oever voortgingen.
Legree maakte juist een glas punch voor zich gereed, en terwijl hij uit een gebarsten kan water opschonk, bromde hij bij zich zelven: "Die duivelsche Sambo om zulk een haspelarij te maken tusschen mij en het nieuwe volk! Die kerel zal nu in geene week in staat zijn om te werken en dat juist in het drukste van den tijd." "Ja, dat is juist uwe manier," zeide eene stem achter zijnen stoel.
"Neen!" zeide Reynhove: "tenzij er een aardbeving kome, die het weder teruglanceert." "Ja!" bromde Lodewijk: "jelui hebt goed spotten. Hoe ik het hier vandaan krijg, weet Joost." "Mij dunkt," zeide ik: "wij moesten liever zien, hoe wij zelf hier vandaan komen. Op wat hoogte zijn wij zoowat?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek