Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 oktober 2025
"Wat is dat vriendelijk van hem!" dacht Granger; "hij heeft Beatrice zeker nog eens over Owen Davies gesproken." "Zeg, mijnheer Bingham," wendde hij zich weder tot hem, "hebt gij van nacht ook iets door het huis hooren bewegen, toen de storm op 't hevigst was?
"En zoo sukkelen wij in Bryngelly voort, mijnheer Bingham," begon Granger; "'t is armoe troef. Terwijl gij geld verdiend hebt en een groot man geworden zijt, zitten wij erger dan ooit op het droge. Als wij Beatrice's salaris er niet bij hadden en met haar salaris handelt zij heel mooi, dat moet ik zeggen; ik weet niet hoe de arme meid zich nog kan kleeden van wat zij er voor zichzelve van behoudt.
Het was een liefelijke herfstavond; de zee scheen te slapen, en de lichte wolkjes, waardoor de gloed der ondergaande zon verbleekt was, zweefden als een kronkelende dunne rook langs het blauwe uitspansel. Waarom was Bingham nog niet terug? dacht zij; hij zou nauwelijks tijd hebben om van kleeding te verwisselen. Als hem eens een ongeluk overkomen was?
Misschien zeide hij voor eeuwig vaarwel aan alle bewustzijn, aan aarde en zee en lucht en liefde, en alles wat liefelijk is. Welnu, dat was misschien beter dan sommige vooruitzichten. Op dit oogenblik zou Geoffrey Bingham, in zijn folterenden twijfel, gaarne zijn hoop op een leven hiernamaals verwisseld hebben voor de zekerheid van een eeuwigen slaap.
Een lach klonk uit het bootje en daarna een vraag. "Zeg, mijnheer Bingham, kunt ge mij ook zeggen waar ik ben? Ik ben in den mist geheel en al van mijn koers geraakt." Hij was verbaasd. Hoe wist die geheimzinnige jonge dame in een bootje zijn naam? "Ge zijt bij de Roode Rotsen; daar is de bel, dat grijze ding, mejuffrouw mejuffrouw " "Beatrice Granger," viel zij haastig in.
"Natuurlijk stel ik belang in het lot van een mijner buren," zeide hij, op zijn langzamen bedaarden toon. "Zij is dus buiten alle gevaar?" "Ik geloof het wel," antwoordde Elisabeth. "Goddank!" zeide hij, of liever, dat scheen hem in een zucht van verlichting te ontsnappen. "Hoe kwam het dat die heer, mijnheer Bingham, bij haar werd gevonden?"
Er was dan ook een brief, gemerkt "privé," en een telegram; beiden waren dien avond bezorgd, zeide de portier; de eerste was, ongeveer een uur geleden, door een livreiknecht gebracht. Hij zag het telegram in het was van zijn zaakwaarnemers en luidde: "Uw neef, het kind van George Bingham, is, naar wij zooeven vernomen hebben, overleden. Wees zoo goed morgenochtend bij ons te komen."
Daarom is hij zeker met haar getrouwd. Zij is een veel beter soort dan hij, maar ik kan uit haar toch ook niet recht wijs worden men kan niet heel ver met haar komen. Maar zij is de dochter van een Pair, en wel waard de kennis met haar aan te houden, doch als ik weet dat Bingham thuis is, kom ik niet."
Op dit oogenblik hoorde men het geratel van wielen, en de eenige vigilante, waarop Bryngelly kon roemen, hield voor de deur stil. "Daar is de vigilante voor u, mijnheer Bingham," zeide Granger "en zoo waar ik leef, haar Ladyschap is meegekomen.
"De wind steekt op; willen wij terugkeeren?" "Neen, Beatrice, laten we ons niet aan den wind storen. Ik moet u spreken, als gij 't mij vergunt." "Ja," zeide Beatrice, "waarover mijnheer Bingham?" In een geval van dien aard goede voornemens op te vatten is betrekkelijk gemakkelijk, maar ze ten uitvoer te brengen levert nogal moeilijkheden op.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek