Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 23 juli 2025


Zend mij zooveel goeden raad als u wilt; als ik kan, zal ik er gebruik van maken. O, wat zou ik graag eens een rustig praatje met u hebben, Moedertje. Heb mij lief en vertrouw mij. Als altijd Uw Amy. "Jo, ik ben ongerust over Betsy." ", Moeder, zij heeft er toch bizonder goed uitgezien na de komst van de kleintjes."

"Het is te laat, te laat!" fluisterde zij glimlachend, en zij lag nog lang met onbewegelijke, open oogen, welker glans zij zelf in de duisternis meende te zien. Sinds dien avond begon er een nieuw leven voor Alexei Alexandrowitsch en zijn vrouw. Er was niets bizonders voorgevallen. Anna reed als vroeger uit, bezocht vorstin Betsy dikwijls en trof Wronsky overal aan.

»Je hebt gelijkantwoordde de Jood, »maar Charley moet altijd kletsen. Stoor je niet aan hem, jongen; stoor je niet aan hem. Betsy is een mooie meid. Doe wat zij je vraagt, Tom, en je zult je fortuin maken.« »Ik doe juist wat zij me vraagthernam Chilling; »als ik haar raad niet gevolgd had, zou ik nooit in de tredmolen zijn geraakt. Maar voor jou werd 't een goed zaakje, nietwaar, Fagin?

Anna, die bij het binnenkomen van het kind had gebloosd, nam, toen zij bemerkte, hoe onaangenaam hij zich gevoelde, Karenins hand van zijn schouder, kuste hem, geleidde hem naar buiten op het balkon en kwam toen dadelijk terug. "Het is toch al tijd," zeide zij, naar de pendule ziende, "waarom zou Betsy niet komen."

Zij sprak driftig, met vlammende oogen, en de Fransche woorden vielen van haar lippen, scherp en vlijmend als naalden, hoogmoedig en trotsch. Ook Betsy kookte van woede, terwijl Gerard verdween, maar zij antwoordde niet en hield zich in. Henk kon een zucht niet onderdrukken. Nily-lief, sprak Otto.

En nu kon hij ook koel-kalm kijken naar den overkant, naar Mimi en Edward, en hij was blij voor zijn vrind, dat hij Mimi nu ontmoette, zooals hij gehoopt had; hij was vaderlijk-blij voor Edward dat dat zoo trof. En aan zijn eigen kant hoorde hij nu ook André's stem en zag hij, langs de hoofden kijkend, Betsy naast hem zitten.

Je gaat dus, onherroepelijk? vroeg zij. Maar natuurlijk, beste meid. Je ziet toch ook in, dat Betsy mij niet langer kan uitstaan. Wat ga je in Londen doen? Ik moet in Londen eenige vrienden opzoeken... eenige geldzaken regelen, voordat ik naar Amerika ga. Ga je dan naar Amerika? Dat weet je toch: je hebt me immers zelf den brief van St. Clare gebracht. Ik... ik wist niet, dat je gedecideerd was.

Neen, niemand anders, freule. Frédérique weifelde een oogenblik. Paul kon immers na haar komen. Maar misschien was hij er ook reeds geweest. In alle geval kon zij haast voorwenden en spoedig weg gaan; zij wilde Marie slechts even zien: zij had behoefte Marie te zien. Frédérique trad binnen. De heer en mevrouw Verstraeten zaten met Betsy in de serre en Marie met Ange en Léonie in den kleinen salon.

Ze zat tusschen Hugo Franck, dien langen zwarten Huug, met zijn gesoigneerd uiterlijk en zijn allures van handig boulevardier, en Samson, ook een kennis van Bernard, een man van vijf- of zes-en-dertig jaar, een echten oude-vrijer, een cynischen aap van 'n vent, erg leelijk en coquetteerend met zijn leelijkheid. André zat over haar, naast Betsy.

Woord Van De Dag

dompelende

Anderen Op Zoek