United States or Poland ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Neen, 't is hier best!" antwoordde de andere lachend en zette het afgebroken gesprek voort. Zij hadden ook een recht bezield onderhoud; zij spraken van de Karenins, zoowel van de vrouw als van den man. "Anna is sedert de Moskousche reis zeer veranderd. Zij heeft nu zoo iets bizonders aan zich," zeide een harer vriendinnen.
Stipan Arkadiewitsch zat in Karenins kabinet en hoorde diens gronden aan over de slechte inrichting van Ruslands finantiewezen, terwijl hij met geduld op het oogenblik wachtte, dat hij zijn rede eindigde, om dan dadelijk met hem over zijn zuster en zijn eigen aangelegenheid te spreken.
Zonder van Betsy afscheid te nemen, al zijn goede voornemens vergetend, zonder te vragen, of hij gelegen kwam of waar zich haar echtgenoot bevond, ijlde hij naar Karenins huis. Hij stoof de trap op, op niets of niemand acht slaande, en bijna galoppeerend snelde hij haar kamer binnen.
Ik zou alles willen doen om u treurige herinneringen te besparen, maar anderen denken anders. Ik heb namelijk van haar een brief ontvangen, zij is hier in Petersburg." Bij het noemen zijner vrouw geraakte Karenins gelaat in een starre onbewegelijkheid, het drukte zijn volkomen radeloosheid in deze zaak uit. "Dat heb ik verwacht," mompelde hij.
Van al het smartelijke, dat zij in haar toestand ondervond, gaf zij hem de schuld. Dezen kwellenden toestand van hopen en vreezen in zwevende pijn, Karenins aarzeling en besluiteloosheid, haar eenzame verlatenheid alles schoof zij op zijn rekening. Als hij haar beminde, zou hij al lang de bezwaren van haar toestand begrepen en haar daarvan verlost hebben.
Hij dacht levendig na over dezen boer en diens Fransche woorden, en daarbij liep een koude rilling door zijn leden. "Welk een onzin," dacht Wronsky en zag op het horloge. Dit wees half negen. Hij kleedde zich haastig en ging de trap af, terwijl hij bij de gedachte, dat hij zich zoo had verlaat, den droom geheel vergat. Toen hij in zijn slede bij Karenins huis aankwam, zag hij weer op het horloge.
Karenins landhuis lag in Pargalewo, en gewoonlijk placht ook gravin Lydia Iwanowna daar te wonen en als buurvrouw en vriendin, op intiemen voet met Anna te verkeeren. Dit jaar echter gaf zij er de voorkeur aan daar niet te wonen; zij had geen enkel bezoek bij Anna gebracht, maar maakte Karenin op Anna's verkeer met vorstin Betsy en Wronsky als iets onbetamelijks opmerkzaam.
Stipan Arkadiewitsch trad met hetzelfde eenigszins plechtig gezicht, waarmede hij zich in de gerechtszaal in zijn directorialen zetel placht neder te zetten, Karenins kabinet binnen. Deze ging met de handen op den rug op en neder en dacht er over na, wat Stipan wel met Anna bespreken mocht.
Er blijft mij niet veel tijd om te leven over; de koorts zal dadelijk terugkomen, en dan begrijp ik niets. Nu begrijp en zie ik alles." Karenins gelaat had een diep smartelijke uitdrukking aangenomen. Hij greep haar hand en wilde spreken, maar kon niet. Zijn kin beefde, maar hij bestreed deze opwelling en vermeed haar aan te zien.
U kan zich niet voorstellen, hoe ik door verlangen word verteerd en daarom kan u zich ook niet voorstellen, hoe dankbaar ik zijn zal voor de hulp, die u mij zal verleenen. Anna." Alles in dezen brief verstoorde de gravin: de inhoud, het aanroeren van Karenins edelmoedigheid en vooral de, naar haar meening, te vrije toon.
Woord Van De Dag