Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
Lydia, de vrouw van Nicostratus, bemint Pyrrhus. Deze om haar te gelooven, vraagt haar drie dingen, die zij alle drie doet, en behalve dat bevredigt zij zich met hem in tegewoordigheid van Nicostratus en doet hem gelooven, dat het niet waar is, wat hij gezien heeft.
"U verstaat geen Engelsch, doch het is maar kort." "O, ik zal het wel verstaan," antwoordde Landau met hetzelfde lachje en sloot de oogen. Alexei Alexandrowitsch en Lydia Iwanowna zagen elkander veelbeteekenend aan en de lectuur begon. Stipan Arkadiewitsch was volkomen neergedrukt door deze geheel nieuwe en nimmer gehoorde redeneeringen.
Alexei Alexandrowitsch had gravin Lydia Iwanowna vergeten, maar zij hem niet. In deze moeielijke oogenblikken zijner verlatenheid en vertwijfeling kwam zij tot hem en trad onaangediend zijn kabinet binnen. Zij vond hem nog in dezelfde houding, met het hoofd op de handen geleund. "J'ai forcé la consigne," zeide zij, door ijver en haastige beweging bijna buiten adem geraakt: "Ik heb alles gehoord.
Nadat die terzijde was gelegd en Lydia een andere in de hand had genomen, die door en door verrot was, toonden zij hem, die half dood was van pijn, dezen en zeiden: Kijk, dien gij in den mond hadt, zag er al zóó uit. Hij geloofde het en hoewel hij hevige pijn had doorstaan en er zeer over klaagde, scheen hij toch, nu die er uit was, genezen en getroost ging hij de kamer uit.
Op dezen onderwijzer volgde een uur onderwijs bij zijn vader. Tot deze kwam, zat Serëscha aan de schooltafel, speelde met zijn pennemes en dacht aan zijn moeder. Het hoorde tot zijne lievelingsbezigheden op zijn wandelingen te zoeken naar zijn moeder. Hij geloofde niet aan haar dood, ofschoon Lydia Iwanowna het hem gezegd en zijn vader het bevestigd had.
"Niet daaraan mogen wij denken, of wij bereid zijn of niet; ons heil komt niet door menschelijk overleg; het komt dikwijls ook niet over degenen, die er naar streven, maar ook over hen, die het niet gezocht hebben, zooals over Saulus." "Neen, ik geloof niet, dat nu reeds...." sprak Lydia Iwanowna, die de bewegingen van den Franschman gevolgd had. Landau was opgestaan en kwam bij hen.
Ook de dokter was hem persoonlijk genegen, maar zij waren beiden reeds lang tot de stilzwijgende erkentenis gekomen, dat zij beiden te zeer met bezigheden waren overladen om voor iets anders tijd over te hebben. Aan zijn vriendinnen en zelfs aan de eerste onder haar, gravin Lydia Iwanowna, dacht Alexei Alexandrowitsch in het geheel niet. Alle vrouwen, juist omdat zij vrouwen waren, stieten hem af.
"Wat is dat vandaag een heerlijke dag," zeide de staatsman, den klemtoon op het woord heerlijk leggend. Dat allen hem uitlachten, wist Karenin; maar hij had van hen ook niets anders dan vijandschap verwacht en was daaraan gewoon. Eindelijk zag hij de scherp uitstekende schouders van gravin Lydia, die juist de deur uitkwam en met haar schoone, heldere oogen hem zocht.
"Waarom wilt gij heengaan, moeder?" vroeg Emma, toen Lydia de gordijnen van haar ledikant met die zekere zorgvuldigheid geplooid en weder ontplooid had, waaraan zieken bemerken kunnen dat men voornemens is, hen te verlaten. "Nu ik eenmaal rustig nederlig, behoeft gij niet langer voor mij te vreezen. Blijf bij mij, totdat vader thuiskomt. Is vader opgeruimd? Heeft hij dikwijls naar mij gevraagd?"
Nu kende zij hen allen zoo goed, als men elkander in een klein provinciestadje kent; zij kende al hun zwakheden, wist waar ieder den schoen wrong, kende hun verhoudingen tot elkander en tot het hoofdcentrum en wist in welke punten zij overeenstemden en in welke zij uiteenliepen; maar deze kring, waaraan haar echtgenoot door zijn belangen verbonden was, had, in weerwil van den invloed der gravin Lydia Iwanowna, haar nooit kunnen aantrekken en zij vermeed hem zooveel zij konde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek