Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
En die twee anderen in den hoek? De oudste is mijn broer, de koning van Griekenland en die jongere, prins Karel. En hij, die op de honden past? De prins van Zweden. Het kan niet mooier! Welnu, laat ik u nu op mijn beurt eens in vertrouwen nemen, maar u moet me beloven het niet over te vertellen, wat ik u ga meedeelen. Mijn woord er op. Nou moet u eens raden, wie ík feitelijk ben. Wel, wie weet!
Bevallig wierp hij zijn hermelijnen mantel over den arm, en plechtig wachtte hij de dingen, die zouden komen. Een jonge man trad binnen en bleef aarzelend voor den zetel staan. "Wat wilt gij?" vroeg hem Willem. "Recht." "Dat beloven wij u. Spreek vrindje " De klager, die niemand minder was dan de echte graaf, boog zich terneder. "Wij hebben lang genoeg gewacht Zeg eindelijk, wat gij verlangt
Hij wist wel welk een goed figuur hij maakte op zijn fraai paard, en liet zich gaarne bewonderen. "Dat beloven wij niet," zeide mevrouw Gerlings lachend, terwijl zij met haar plumeau de prisma's der gaskroon deed rinkelen. "Wat zeg jij, Renée? dan zijn wij maar gebonden. Ga je met je vrienden?" "Ja denkelijk. En anders toch alleen." "Ik zie je liever met een troepje cavalleristen.
Je zult werkelijk met veel meer plezier bij ons logeeren, als je zelf probeert wat in den smaak te vallen. Het is voor Cécile ook niet prettig, als je zoo'n burgelijken indruk maakt. Wil je me nu beloven goed op te letten hoe Cilly en ik ons gedragen?" "Ja tante," zei Elsje, zoo kalm als het haar mogelijk was, "maar ik verlang er in het geheel niet naar om een modepop te worden.
"Hij wil niet liegen," dacht zij en trad over den ouden drempel; "hij wil niets beloven, wat hij niet kan volbrengen hij bemint mij immers niet." En het licht in de stralende oogen verdoofde weder, en zij drukte de beide handen op het hart. "Ach hij bemint mij immers niet!" Zeventiende Hoofdstuk. "En gij zegt, Hendrik, mijne grootmoeder heeft die beiden te zamen gezien?"
"Ja maar, zieje ik, ik ben gisteren nog den heelen dag op De Zonsberg geweest, en heb bruigom vast moeten beloven hém en zijn bruidje bij 't binnenkomen toe te knikken; en, weetje, als ik hier blijf zitten dan.... dan zie ik ze op den rug." "Maar m'n goeje menheer, je zit hier juist aan den doorgang; ze moeten bij 't inkomen hier vlak voorbij; als je je wat omdraait dan...."
Gij doet mij de eer," ging zij voort, "in mijn huis een plaatsje te vragen voor eene jonge dame van uwe kennis? Dat is braaf van u. Veel genoegens kan ik jufvrouw Visscher niet beloven; doch aan hare vrijheid om u te ontvangen zal niets ontbreken; en misschien," voegde zij er met een gullen glimlach bij, "misschien zal jufvrouw Emma niet weigeren, het met die eene uitspanning voor lief te nemen."
Genoeg is het te melden, dat zij allen, naarmate zij zich van de oude en vervallen stad verwijderden, in vrolijkheid en opgewondenheid toenamen, en dat zij, toen in den laten avond in Stokach de diligence een uur van zijn eentoonig en vermoeijend rollen uitrustte, al het leed hadden vergeten; dat zij heden hadden gevoeld, en zich zelfs genoegen durfden beloven van een nog vierentwintig uren lang verblijf, als tusschen hemel en aarde, boven op de postkoets.
De geest der lessen van den, zoo ongemeen lang gespaarden, VENEMA, die, boven vooroordeelen verheven, meer heldere begrippen verspreidde en zijne leerlingen bovenal tot liefde, vrede en verdraagzaamheid aanspoorde, begon van lieverlede de Kerk te vervullen en voor de toekomst betere vruchten te beloven. Terwijl de zucht naar vooruitgang dus merkbaar was, had zij bij velen een nadeelig gevolg.
"Ik bid en smeek, hooge ridder," zeide de dame, "dat uw grootmoedig persoon met mij komen en beloven moge, geen ander avontuur te beginnen, voordat gij mij wraak en genoegdoening tegen den snooden verrader hebt verschaft, die in strijd met alle menschelijke en goddelijke wetten mijn koninkrijk overweldigd heeft." "Het zij u toegestaan, edele dame," antwoordde de ridder met veel grootmoedigheid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek