United States or Madagascar ? Vote for the TOP Country of the Week !
"O lieve deugd; ik weet zeker, dat je mama je heel goed kan missen; en ik hoop toch, dat je mij 't pleizier zult doen; want ik ben er nu eenmaal erg op gesteld. Denk maar niet, dat je 't mij lastig zult maken, want ik maak volstrekt geen omslag voor jelui. Betty zal alleen met de postkoets moeten reizen, en d
Genoeg is het te melden, dat zij allen, naarmate zij zich van de oude en vervallen stad verwijderden, in vrolijkheid en opgewondenheid toenamen, en dat zij, toen in den laten avond in Stokach de diligence een uur van zijn eentoonig en vermoeijend rollen uitrustte, al het leed hadden vergeten; dat zij heden hadden gevoeld, en zich zelfs genoegen durfden beloven van een nog vierentwintig uren lang verblijf, als tusschen hemel en aarde, boven op de postkoets.
Hij deed de postkoets bijna anderhalf etmaal onafgebroken doorrijden; vele merkwaardigheden die hij gaarne had bekeken snelde hij voorbij; want hoewel niemand zijn reisroute kende, vreesde hij met een bijgeloovige vrees, dat zijn vrienden hem zouden achterhalen en zijn plannen verijdelen.
De beide broers reisden van Astrakan in eene postkoets over Kizljar naar Starogladowskaja, de plaats hunner bestemming, waar Tolstoi, die als particulier persoon in den Kaukasus aankwam, bij zijn' broeder ging inwonen. De eerste indruk, dien hij van den Kaukasus kreeg, was niet schitterend. Spoedig na aankomst schreef hij zijne tante: "Einde Mei ben ik hier in het kamp aangekomen.
Het doet mij verbazend veel pleizier dat u uw woord niet gehouden hebt." Elinor begreep haar volkomen, en had al haar zelfbeheersching noodig, om te doen alsof dit niet het geval was. "Wel, meisjes," zei Mevrouw Jennings, "en hoe hebben jelui de reis gemaakt?" "Niet met den omnibus, hoor," zei Juffrouw Anne haastig en verheugd; "we hadden een postkoets, en een galanten cavalier op den koop toe.
Dr. Davies moest naar de stad, en dus vonden we 't wel geschikt om met hem partij te maken, en samen met de postkoets te reizen; hij was héél royaal, en betaalde wel tien of twaalf shillings meer dan wij." "O, o!" riep Mevrouw Jennings, "zoo mag ik het hooren! en ik wed, dat de dokter ongetrouwd is."
Een bediende kwam zeggen, dat de paarden van den Kolonel gereed waren. "Je gaat toch niet te paard naar de stad?" vroeg Sir John. "Neen, niet verder dan tot Honiton. En dan met de postkoets." "Nu, als je besloten bent te gaan, goede reis dan. Maar ik zou mij liever nog eens bedenken." "Ik verzeker je, dat het mij niet mogelijk is." Hij nam afscheid van het geheele gezelschap.
Toen verscheen de slaapmuts opnieuw en dezelfde stem riep Oliver bij zijn naam. »Hier!« riep de stem. »Oliver, hoe is het? Miss Rose! Oliver dan!« »Bent u 't, Giles?« riep Oliver en holde naar het portier van de postkoets.
Verscheidene straatlantaarns waren reeds gedoofd, enkele boerenwagens kwamen langzaam aanzwoegen in de richting van Londen en nu en dan ratelde een diligence, bedekt met modder, hard voorbij; de postiljon diende in het voorbijrijden den voerman van den zwaren vrachtkar een vermanenden zweepslag toe, daar deze, door den verkeerden kant van den weg te houden, de postkoets in gevaar bracht, een vierde van een minuut over zijn tijd te komen.
Zoo kwam hij op het denkbeeld niet de gewone reisroute te volgen, maar te paard tot Saratoff te gaan, vandaar per schuit langs de Wolga naar Astrakan, en dan met de postkoets naar de plaats hunner bestemming. Zoo geschiedde het.
Woord Van De Dag