Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
Francis scheen toch te goedhartig om de krenking niet weer goed te maken: "ik meende, kapitein, dat er plaats genoeg zoude zijn voor een half regiment, maar zooals men soldaten huisvest; terwijl de Jonker van Zonshoven, aan Haagsche weelde gewoon..." "Gewoon aan een kamer met alkoof op de tweede verdieping in een burgerhuis," repliceerde ik.
Door het donkere kamertje stapte Jozef, twee treêtjes op, een deur door, in een hokkerig gedeelte van het huis links de luttele houten trap met een dunnen looper belegd naar boven, rechts voor hem uit een kamertje met een alkoof, links voor hem uit de keuken, onder hem het gesloten kelderluik, met een ijzeren ring om het luik op te heffen, plat getrapt in een zwartige voor.
"Ja, 't laatste stuk dat geheschen moest worden is binnen." "Dan zal ik mijn spion weer uitsteken." "Doe u 't gerust. U wordt vriendelijk bedankt." "Slaap u hier vannacht?" "Mijn vrouw hoopt met de alkoof klaar te zijn tegen den avond." "Zoo, zoo! Anders in lang niet bewoond geweest." "Da's treurig," zei Hen, met een opkomen van z'n ouden spot tegenover het babbelziek manneke.
Hij wil de noodige zorg wijden aan zijne kleeding, want het is heden een zeer gewichtige dag. Hij verdwijnt in zijn slaapvertrek. Deze kamer was minder royaal en ruim, dan de overige vertrekken, eigenlijk niet veel meer dan eene vrij donkere alkoof, met eene enkele deur uitkomende in de studeerkamer.
De jongeheer Eugène stootte een klank uit, die alles kon beteekenen wat men verkoos, zelfs: ja. En zóó scheen z'n antwoord te worden opgenomen door m'nheer Wilkens, die nu op zyn beurt in de alkoof verdween, en weldra weder voor den dag kwam, gehuld in 'n lange kantoorjas.
Madame had de huisvrouw geholpen om de matras af te trekken en het bed te verschoonen. Eventjes zaten zij nog rustig bijeen dan ging de Kruier met zijn vrouw naar boven want het zou weer vroeg dag zijn. Snepvangers geeuwde terwijl hij de deur afsloot. Madame opende de deuren der alkoof. 't Is proper, getuigde zij en sloeg de lakens open.
Ik wil alles sluiten nog 't een en ander regelen." "Dat mensch is nog hier.... Je wil met d'r praten." "Nee. Ze is weg." "Mijn arme jongen! Mijn beste Jan!.... Vergeef 't me! Ik ben slecht voor je geweest! Ik meende 't zoo goed.... Mijn lieveling!" "Doe de alkoof nou dicht. Wat geeft het of je hem nog langer ziet.... Zal ik je naar 't rijtuig brengen?" Dicht viel de huisdeur.
Wilt gij mij ontvangen? Is dit een herberg? Wilt ge mij te eten en een nachtverblijf geven? hebt ge een stal?" "Magloire," zei de bisschop, "leg schoone lakens op het bed in de alkoof." Wij hebben reeds gezegd van welken aard de gehoorzaamheid der beide vrouwen was. Magloire ging om het bevel te volvoeren. De bisschop zeide nu tot den man: "Ga zitten, mijn vriend, en warm u.
Vlak over het onmetelijke ledikant, 't geen in eene naar evenredigheid vrij nauwe alkoof stond, hing een rek, met armbussen, bogen, pijlen, zinkroeren, hartsvangers, pistolen enz. beladen: daarnaast het afbeeldsel der Barones, ten voeten uit in haar trouwgewaad voorgesteld; want de mode om zich in een allegorisch of herderlijk gewaad te laten portretteeren was toen nog niet in zwang gekomen.
"Geloof dien onzin toch niet, Pop!" "Hij heeft me zoo zenuwachtig gemaakt." "Malligheid! Kom, ga aan het werk, kindje!" "Kijk dan eerst in de alkoof." "Daar dan." Hij trok de alkoofdeuren open. Er was niets te zien in het donker. Een voor een lichtte hij de stoffige planken op, waarop het springveeren matras zou komen te rusten. "O God... Hen!" "Wat zegt dat nou, een vlek?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek