Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
"Overigens begrijp ik niet," ging hij zich meer opwindend voort, "hoe gij, die zulk een onafhankelijken zin hebt om juist uw echtgenoot uw ontrouw mede te deelen, zonder daarin iets aanstootelijks te zien, hoe gij, zeg ik, in de vervulling uwer uitwendige plichten tegenover uw man iets aanstootelijks kunt zien." "Alexei Alexandrowitsch, wat wilt gij van mij?"
Doch niet alleen deze beide dames, maar bijna allen, zelfs vorstin Miagkaja en Betsy, wierpen nu en dan afkeurende blikken op die beide, van de overigen verwijderd zittenden. Slechts Alexei zag geen enkele maal naar hen en toonde zich geen oogenblik van het onderwerp van zijn gesprek afgeleid.
"Is dat dan ook oppervlakte?" vroeg vorstin Twersky; "men zegt, dat een officier twee ribben heeft gebroken." Alexei Alexandrowitsch liet een lachje zien, dat slechts zijn lippen opende, maar verder niets uitdrukte. "Toegegeven, vorstin," zeide hij, "de ribben zijn niet oppervlakkig, maar iets inwendigs.
Zij maakt volstrekt geen aanspraak meer op den zoon. Alexei Alexandrowitsch, gij zijt een goed mensch. Stel je een oogenblik in haar plaats. De vraag der scheiding is voor haar een vraag van leven en dood.
Dat heeft zij gedaan." "Neen, neen! dat is niet mogelijk! Om Godswil, neen! Ge hebt u vergist!" riep Dolly uit, terwijl zij met de handen de slapen bedekte en de oogen sloot. Alexei Alexandrowitsch lachte koel, maar deze warme verdediging opende de wonde weder, zonder hem echter in zijn besluit te doen wankelen. Hij begon nu met meer levendigheid te spreken.
Hem in zijn huis te bezoeken, waar zij Alexei Alexandrowitsch zou kunnen ontmoeten, daar had zij het recht niet toe. Men zou haar kunnen afwijzen en beleedigen. Aan haar man te schrijven was haar een kwellende gedachte.
Als gasten zouden bij hem zijn: Kitty en Lewin en, opdat dit niet opviel, nog een nicht en een jongere Tscherbatzky en als pièce de résistance onder de gasten: Sergej Kosnischew en Alexei Alexandrowitsch, Sergej Iwanowitsch, de Moskouer philosoof en Alexei Alexandrowitsch, de Petersburger staatsman!
"Goddank, nu is alles voorbij!" Dat was Anna's eerste gedachte, toen zij van haar broeder afscheid had genomen, die tot de derde bel luidde den ingang van den waggon versperde. Zij ging naast Annuschka, haar kamenier, zitten en keek eens in den slaapwagen rond: "Goddank! Morgen zie ik Serëscha en Alexei Alexandrowitsch weder en dan begint mijn gewoon, goed leven weer!"
"Ik echter meen, dat zij niet dieper gevallen is, dan honderd andere vrouwen, die gij ontvangt," viel Wronsky haar onvriendelijk in de rede en daar hij zag, dat haar besluit vast stond, zweeg hij stil en stond op. "Alexei! wees niet boos op mij! Ik bid je, begrijp toch, dat ik geen schuld heb!" zeide zij en zag hem met een verlegen lachje aan. Maar zijn voorhoofd werd niet weder effen.
"Mag ik het genoegen hebben u aan elkander voor te stellen," sprak de vorstin en wees op Lewin. "Constantin Dimitritsch Lewin en graaf Alexei Wassilitsch Wronsky." Wronsky stond op en drukte Lewin een oogenblik de hand. "Ik geloof, dat wij dezen winter eens in elkanders gezelschap zouden gedineerd hebben, maar toen waart gij geheel onverwachts naar buiten terug gekeerd."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek